برچسب: اختلالات خوردن

تحقیقات متعدد نشان داده اند محیط میکروبی روده با بسیاری از بیماری‌ها مرتبط است. پیکا در لاتین به معنی پرنده ای است که تمایل به خوردن مواد درهم برهم دارد. به صورت کلی، پیکا یک اختلال خوردن است که فرد در آن تمایل به خوردن مواد غیر غذایی مانند خاک، گچ، یخ، صابون و … دارد. تاکنون دلیل مشخصی برای این اختلال گزارش نشده است. فرضیه هایی وجود دارد که کمبودهای تغذیه ای فرد  نظیرکمبود آهن، مس ، روی و … میتواند علت پیکا باشد. همچنین مطالعات نشان داده اند که پیکا اغلب در کنار سایر بیماری های روانپزشکی و ناتوانی ذهنی رخ می دهد. به عنوان مثال، نشان داده شده است که افراد مبتلا به بیماری های روانی خاص، مانند اختلال وسواس فکری و اسکیزوفرنی، به عنوان یک مکانیسم مقابله ای ممکن است ایجاد کننده پیکا باشند.

خاک خواری

خاک خواری یا ژئوفاژی (geophagy)، یکی از انواع پیکا است که در سراسر جهان در مردم با فرهنگ های متفاوت وجود دارد. وجود رفتار خاک خواری در بسیاری از مهره داران، از جمله پریمات های غیر انسانی  به صورت کاملا مستند دو فرضیه را تقویت کرده است:

• رفع کمبود مواد مغذی و ریز عناصر در رژیم غذایی
• عملکرد حفاظتی خاک در تنظیم pH، در برابر سموم و انگل ها

مطالعات اخیر به بررسی نقش میکروبیوم روده میزبان در ایجاد تمایل به خوردن مواد پرداخته اند. این بررسی ها از نظر فهم علت بروز پیکا در میزبان برای دانشمندان جالب خواهد بود و شاید در آینده روش های درمان جدیدی را مورد توجه قرار دهد. به عنوان مثال اخیرا مطالعات حیوانی و بیوانفورماتیک متعددی به بررسی ارتباط میکروبیوم و پیکا، اثرات مصرف پروبیوتیک ها در این بیماری و .. پرداخته اند.

اخیرا، در یک مطالعه محققان به بررسی ارتباط خاک خواری، ویژگی های خاک و میکروبیوم روده حیوانی افریقایی بنام ایندری (بزرگترین لمور زنده که رفتار خاک خواری دارد) پرداختند. این محققان، نقش خاک را در سم زدایی و تامین مواد مغذی در این حیوان نشان دادند. گفته میشود از آنجایی که تنوع میکروبی ممکن است مستقیماً بر سلامت میزبان تأثیر بگذارد، ویژگی‌های خاک ژئوفاژیک می‌تواند نقش مهمی در سلامت ایندری ایفا کند. خاک میتواند منبع برخی از گونه های قارچی و مواد مغذی ضروری در نظر گرفته شود و یک ارتباط همزیستی بین محیط میکروبی روده و خاک وجود دارد. این یافته ها ارتباط بین رژیم غذایی، یکپارچگی زیستگاه و تنوع باکتریایی و قارچی در روده میزبان را نشان می دهد که می تواند نشان از نقش محیط میکروبی روده به عنوان ابزاری برای بقا موجود زنده باشد.

در یک مطالعه دیگر محققان نشان داده اند که تجویز یک مخلوط پروبیوتیک در رت ها،  موکوزیت و پیکا ناشی از سیس پلاتین را با تنظیم میزان سروتونین در موش‌ها بهبود می‌بخشد.

همچنین در مطالعه ای دیگر، دانشمندان به اهمیت محیط میکروبی روده در پیکا پرداختند و نشان دادند که مصرف اندانسترون و ماده اصلی زنجبیل میتواند با تغییر این محیط میکروبی در درمان پیکا در رت ها موثر باشد.

با توجه به مطالعات اخیر و بررسی نقش محیط میکروبی و بررسی های عوامل روانی در ایجاد پیکا، و همچنین اثرات محیط میکروبی روده در محور گوارشی – مغزی، بررسی ها و مطالعات آینده میتواند علت خاک خواری را مشخص کند و همچنین یک روش درمانی جدید برای این بیماران ایجاد شود که مشکلات ناشی از مصرف خاک را کاسته و نیاز به وجود خاک خواری را برطرف سازد.

مترجم: دکتر زهرا سادات سجادی جاوان-داروساز

References:

Feng X, Cheng Q, Meng Q, Yang Y, Nie K. Effects of ondansetron and [6]-gingerol on pica and gut microbiota in rats treated with cisplatin. Drug design, development and therapy. 2019; 13:2633-41.

Borruso L, Checcucci A, Torti V, Correa F, Sandri C, Luise D, et al. I Like the Way You Eat It: Lemur (Indri indri) Gut Mycobiome and Geophagy. Microbial ecology. 2021; 82(1):215-23.

Wu Y, Wu J, Lin Z, Wang Q, Li Y, Wang A, et al. Administration of a Probiotic Mixture Ameliorates Cisplatin-Induced Mucositis and Pica by Regulating 5-HT in Rats. Journal of immunology research. 2021; 2021:9321196.

Navarro-Tapia E, Almeida-Toledano L, Sebastiani G, Serra-Delgado M, García-Algar Ó, Andreu-Fernández V. Effects of Microbiota Imbalance in Anxiety and Eating Disorders: Probiotics as Novel Therapeutic Approaches. International journal of molecular sciences. 2021; 22(5).

چگونه مغز اشتها و انرژی دریافتی را تنظیم می کند؟ نویسندگان این مقاله با استفاده از مثال‌های اختلالات خوردن، توضیح می‌دهند که روده چگونه محرک‌های مرتبط با مصرف غذا را تجربه می‌کند.

وقتی یک فرد سالم غذا می‌خورد، سیگنالی به مغز می‌فرستد تا سیگنال احساس سیری برای او ارسال شود. در این لحظه است که می گوییم: «دیگر گرسنه نیستم!»

مطالعات نشان می دهد بیماران دارای اضافه وزن، قبل از احساس سیری، مقادیر بیشتری غذا می خورند. تخلیه معده در بیماران چاق سریعتر از افراد سالم است. به نظر می رسد بیماران چاق حساسیت کمتری به سیگنال های سیری دارند. این افراد زمانیکه غذاهای پرچرب می خورند، مانند یک فرد غیر چاق احساس سیری نمی کنند. بنابراین می توان نتیجه گرفت در افراد چاق برخی از مکانیسم های سیگنال دهی در مورد اختلالات خوردن، ناقص هستند که این امر منجر به تغییر در احساس سیری بعد از غذا و احساس سنگینی ناخوشایند در معده می شوند و می تواند باعث حالت تهوع و نفخ گردد.

سوء هاضمه

سوء هاضمه یک اختلال چند عاملی است که با حالت تهوع، سنگینی، ناراحتی، نفخ و استفراغ مشخص می شود. به دلیل حساسیت بیشتر نسبت به اتساع معده، این مسئله منجر به احساس ناراحتی بعد از غذا می شود. این بیماران همچنین حساسیت روده ای بالاتری نسبت به برخی مواد مغذی دارند که باعث می شود باور کنند گلوتن و لاکتوز را نمی توانند تحمل نمی کنند. در حالی که بین ۶۰ تا ۷۰ درصد افراد نسبت به مصرف لیپیدها حساسیت مفرط دارند، سایر مواد مغذی مانند پروتئین ها، گلوتن و FODMAP ها هنوز مورد بررسی قرار نگرفته اند.

افزایش سن و اختلالات خوردن

بی اشتهایی با افزایش سن ارتباط دارد. مصرف غذا در یک فرد بین ۶۰ تا ۷۵ سال کاهش می یابد. با بالا رفتن سن، کارایی همه اندام‌ها کاهش می‌یابد که منجر به تخلیه کندتر معده شده و می‌تواند باعث احساس پری به دلیل اتساع شکم و جذب کندتر مواد مغذی شود. بررسی ها نشان می دهد در افراد مسن، اثر سیرکننده پروتئین ضعیف تر است و آنها را به خوردن بیشتر تشویق می کند. رژیم غذایی غنی از پروتئین یا مکمل آن در برخی موارد و با توجه به توصیه یک متخصص تغذیه، بهترین درمان برای این اختلال خوردن و تضمین حفظ توده عضلانی است.

تحقیقات متعدد نشان می‌دهد محیط میکروبی روده با بسیاری از بیماری‌ها مرتبط است، بنابراین در آینده مطالعه این ارتباط با اختلالات خوردن برای گروه‌های تحقیقاتی جالب خواهد بود.

مترجم: فاطمه زری میدانی (Fatemeh Zarimeydani)

ویراستار: مرضیه رحیم خراسانی (Marzieh Rahim khorasani)

Reference

Hajishafiee, M.; Bitarafan, V.; Feinle-Bisset, C. Gastrointestinal Sensing of Meal-Related Signals in Humans, and Dysregulations in Eating-Related Disorders. Nutrients 2019, 11, 1298. Doi: 10.3390/nu11061298.