میکروبیوتای روده و سرطان

نقش تغییر در محیط میکروبی روده در درمان دیابت

مطالعات اخیر نشان می دهد ارتباط عمیقی بین میکروبیوتای روده و بیماری های مختلف، به ویژه سرطان، وجود دارد. میکروبیوتای روده که تعداد بی شماری از باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و سایر میکروارگانیسم ها را در بر می گیرد، از طریق مکانیسم های مختلف نقشی اساسی در حفظ سلامت میزبان ایفا می کند. میکروبیوتای روده به عنوان یک تنظیم کننده حیاتی عمل می کند و بر پاسخ ایمنی تأثیرگذار است در نتیجه بر توانایی بدن برای شناسایی و از بین بردن سلول های سرطانی موثر می باشد. تحقیقات نشان می دهد که تغییرات در ترکیب محیط میکروبی روده می‌تواند باعث ایجاد اختلال در سیستم ایمنی شود و به طور بالقوه در شروع و پیشرفت تومور نقش داشته باشد.

تغییر میکروبیوم روده و سرطان

میکروبیوتای روده به طور فعال در تولید متابولیت و تعدیل در محیط روده شرکت می کند. برخی از باکتری ها متابولیت هایی مانند اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه (SCFAs) تولید می کنند که خواص ضد التهابی دارند و به حفظ یکپارچگی سد روده کمک می کنند. برعکس، دیس بیوز، عدم تعادل در ترکیب میکروبی روده، می‌تواند منجر به تولید متابولیت‌های مضر، تحریک التهاب و آسیب سلولی شود و در نتیجه محیطی مناسب برای سرطان‌زایی ایجاد کند. به عنوان مثال، در سرطان کولورکتال ارتباط قوی با دیس بیوز میکروبی روده نشان داده می شود. مطالعات تغییراتی را در ترکیب میکروبیوتای روده در افراد مبتلا به سرطان کولورکتال شناسایی کرده‌اند که بر نقش بالقوه گونه‌های باکتریایی خاص در ترویج یا مهار رشد تومور تاکید می‌کند.

تاثیر میکروبیوم روده بر سرطان

تحقیقات در حال ظهور تأثیر میکروبیوتای روده را بر اثربخشی درمان‌های سرطان روشن کرده‌ است. روش درمانی ایمونوتراپی که سیستم ایمنی را برای مبارزه با سرطان مهار می کند، با میکروبیوتای روده مرتبط است. مطالعات نشان داده‌اند که جمعیت‌های میکروبی خاص در روده می‌توانند بر پاسخ به ایمونوتراپی تأثیر گذار باشند و پتانسیل دستکاری میکروبیوتای روده برای افزایش نتایج درمان را دارند.

اکتشاف نقش میکروبیوتای روده در سرطان، علاقه قابل توجهی را به مداخلات درمانی با هدف قرار دادن میکروبیوم برانگیخته است. رویکردهایی مانند پروبیوتیک ها، پری بیوتیک ها، اصلاح رژیم غذایی، و پیوند میکروبیوتای مدفوع (FMT) به عنوان استراتژی های بالقوه برای تعدیل میکروبیوتای روده و در نتیجه، تأثیر بر توسعه سرطان و نتایج درمان است.

نتیجه گیری

تحقیقات رو به رشد بر اهمیت میکروبیوتای روده در بیولوژی سرطان تأکید می‌کند. استفاده از این دانش نویدبخش راهبردهای نوآورانه در پیشگیری، درمان سرطان و پزشکی شخصی است. با ادامه تلاش‌های تحقیقاتی برای کشف پیچیدگی‌های میکروبیوتای روده و پیامدهای آن برای سرطان، به طور فزاینده‌ای آشکار می‌شود که این جامعه میکروبی پیچیده این پتانسیل را دارد که رویکرد ما در مدیریت سرطان را متحول کند و راه را برای عصر جدیدی در پزشکی دقیق هموار کند.

مترجم: مهشاد حیدریان

ویراستار: مرضیه رحیم خراسانی

تاثیر میکروارگانیسم های غیر زنده بر سلامت بدن

تاثیر میکروارگانیسم های غیرزنده بر سلامت بدن

وجود میکروارگانیسم های زنده به میزان کافی در دستگاه گوارش، می تواند تاثیر مطلوبی بر سلامت بدن انسان داشته باشد. در سالهای اخیر، دانشمندان کشف کردند که میکروب های غیرزنده یا بقایای آن ها که تحت عنوان پُست بیوتیک از آن ها نام برده می شود، می توانند بر سلامت دستگاه گوارش و دیگر اعضاء بدن تاثیرگذار باشند.

میکروارگانیسم های مرده و سلامت بدن

فواید میکروب های زنده و غیر زنده بر سلامت بدن

احتمالاً در مورد پره بیوتیک ها که غذای میکروب های مفید دستگاه گوارش هستند و پروبیوتیک ها که  همان میکروارگانیسم های زنده هستند، شنیده اید. اما ممکن است با یکی دیگر از اعضای خانواده ی “بیوتیک ها” که به عنوان پُست بیوتیک ها شناخته می شوند، آشنا نباشید.

مطالعات نشان می دهد که میکروارگانیسم های غیر زنده در مقایسه با میکروارگانیسم های زنده، ماندگاری بیشتری داشته و نگهداری آنها نیز آسان تر است. در سال ۲۰۱۹، دانشمندان نشان دادند که آکرمانسیا موسینی فیلیا غیرزنده نسبت به باکتری مشابه زنده خودش در بهبود سندرم متابولیک در افراد چاق و دارای اضافه وزن، کارایی بیشتری داشته است.

  پُست بیوتیک ها

در مورد تعریف پُست بیوتیک ها سردرگمی و ابهامات زیادی وجود دارد. دانشمندان از اصطلاحات متفاوتی برای پُست بیوتیک ها استفاده می کنند.”پاراپروبیوتیک ها”، “پروبیوتیک های شبح” و “پروبیوتیک های کشته شده در گرما” از جمله مواردی است که می توان به آن اشاره کرد.

در حال حاضر بر اساس مقاله ای که اخیراً منتشر شده است، تعریف استاندارد پست بیوتیک عبارت است از: “فرآوری میکروارگانیسم های مرده و یا اجزای آن ها که برای سلامتی میزبان مفید می باشند“.

به بیان ساده تر پُست بیوتیک ها شامل سلول های میکروب های غیر زنده، اجزا و ساختار میکروب ها (مانند دیواره سلولی یا پروتئین های غشایی) می باشد. بعضاً متابولیت های سنتز شده توسط باکتری ها، پُست بیوتیک در نظر گرفته می شود. اگرچه پُست بیوتیک ها از اجزای مرده تشکیل شده اند اما می توان آن ها را به جمعیت میکروبی روده اضافه کرد. جالب است بدانید، مواد حاصل از کشت میکروب ها (مانند بوتیرات) که تخلیص شده و بدون سلول اولیه هستند، پُست بیوتیک محسوب نمی شوند.

جایگاه پُست بیوتیک ها

پُست بیوتیک ها را می توان در غذاها، مکمل های غذایی و شیر خشک نوزادان جستجو کرد. محصولات لبنی تخمیر شده مانند ماست که حاوی میکروارگانیسم های زنده و غیر زنده و مولکول هایی است که در نتیجه تخمیر باکتری ها تولید می شوند، ترکیبی است که در زمره پُست بیوتیک ها قرار می گیرند.

در حالی که مطالعات پُست بیوتیک ها هنوز در مراحل ابتدایی خود می باشد، پاره ای از تحقیقات نشان داده اند که آن ها مزایای بالقوه ای بر سلامت بدن دارند. به عنوان مثال می توانند بر بهبود اختلالات گوارشی و جلوگیری از بیماری های عفونی روده تاثیر گذار باشند. از آنجایی که میکروارگانیسم های موجود در پُست بیوتیک ها زنده نمی باشند، لذا نگرانی در مورد مسائل ایمنی و یا ایجاد بیماری جایز نمی باشد.

مترجم: سیده فاطمه سادات مدنی

ویراستار: پریسا هاشمی، نازیلا کسائیان

منابع

Reid G, Gadir AA, Dhir R. Probiotics: Reiterating what they are and what they are not. Front Microbiol. 2019; 10:424. doi: ۱۰.۳۳۸۹/fmicb.2019.00424.

Salminen S, Collado MC, Endo A, et al. The International Scientific Association of Probiotics and Prebiotics (ISAPP) consensus statement on the definition and scope of postbiotics. Nat Rev Gastroenterol Hepatol. 2021. doi: ۱۰.۱۰۳۸/s41575-021-00440-6.