نقش تغییر در محیط میکروبی روده در درمان دیابت

طبق تحقیقاتی که انجام شده است میکروبیوتای روده نقش مهمی در تنظیم متابولیسم گلوکز و حساسیت به انسولین دارد و نقش تغییر در محیط میکروبی روده در درمان دیابت بسیار موثر است. تغییرات در تنوع و ترکیب میکروبیوتای روده در بیماران دیابتی نوع ۲ مشاهده شده که با کاهش باکتری های مفید و افزایش باکتری های بیماری زا همراه است. این ناهماهنگی میکروبی می تواند با تحریک التهاب و اختلال در عملکرد سد روده به ایجاد و وخامت بیماری کمک کند. درواقع می توان محیط میکروبی روده را کلید مدیریت دیابت و چاقی به حساب آورد.

 

نقش تغییر در محیط میکروبی روده در درمان دیابت

استفاده از پروبیوتیکها برای درمان دیابت

چندین درمان مناسب روده برای تعدیل میکروبیوتای روده و بهبود کنترل قند خون در دیابت نوع دوم شناخته شده است. یک روش تضمینی استفاده از پروبیوتیک‌ ها است که میکروارگانیسم‌ های زنده‌ای هستند که در صورت تجویز در مقادیر کافی، مزایای سلامتی را برای میزبان به ارمغان می‌آورند.

در آزمایش های متفاوت انجام و کنترل‌ شده نشان داده‌اند که برخی از پروبیوتیک‌ها، مانند گونه‌های لاکتوباسیلوس و بیفیدوباکتریوم، می‌توانند کنترل قند خون و حساسیت به انسولین را در بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم بهبود بخشند. روش های انجام ممکن است شامل تولید اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه، بهبود عملکرد سد روده و کاهش التهاب باشد.

 

استفاده از پروبیوتیکها برای درمان دیابت

استفاده از مدفوع سالم برای درمان دیابت

یکی دیگر از درمان‌های هدفمند روده، پیوند میکروبیوتای مدفوعی (FMT) است که شامل انتقال مواد مدفوع از یک اهداکننده سالم به بیمار است. FMT با موفقیت در درمان عفونت کلستریدیوم دفیسیل استفاده شده است و اکنون به عنوان یک درمان تضمینی برای دیابت نوع دو مورد بررسی می باشد.

در پی آژمایش های انجام شده اخیرا مشاهده شده است که FMT از اهداکنندگان لاغر متابولیسم گلوکز و حساسیت به انسولین را در بیماران دیابتی مبتلا به چاقی بهبود می‌بخشد. با این حال، FMT خطرات بالقوه ای دارد، از جمله انتقال عوامل عفونی و تغییرات نامطلوب در میکروبیوتای روده گیرنده.

 

استفاده از مدفوع سالم برای درمان دیابت

سایر مداخلات در جهت تغییر محیط میکروبی روده

در نقش تغییر در محیط میکروبی روده در درمان دیابت می توان گفت علاوه بر پروبیوتیک‌ها و FMT، سایر درمان‌های هدف‌دار روده برای مدیریت دیابت نوع دو مانند استفاده از پری بیوتیک‌ها، سین‌بیوتیک‌ها و پست‌بیوتیک‌ها در حال بررسی هستند.

پری بیوتیک ها فیبرهای غذایی هستند که باعث رشد باکتری های مفید روده می شوند، در حالی که سین بیوتیک ها پروبیوتیک ها و پری بیوتیک ها را ترکیب می کنند. پست بیوتیک ها به محصولات متابولیکی پروبیوتیک ها گفته می شود که ممکن است اثرات مفیدی بر میزبان داشته باشند.

 

 

 

گردآورنده: نازیلا کسائیان

منابع

Xu TC, Liu Y, Yu Z, Xu B. Gut-targeted therapies for type 2 diabetes mellitus: A review. World Journal of Clinical Cases. 2024 Jan 1; 12(1):1.

کلید واژه ها: دیابت، محیط میکروبیوبی روده، میکروبیوتا، پری بیوتیک‌ها، سین‌بیوتیک‌ها و پست‌بیوتیک‌ها، پیوند میکروبیوتای مدفوعی (FMT)، پروبیوتیک، دکتر پیمان ادیبی، دکتر نازیلا کسائیان، دکتر بابک تمیزی فر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *