سلیاک یک بیماری شدید خود ایمنی است. در این بیماری، سلولهای ایمنی، روده کوچک را مورد حمله قرار می دهد. سلیاک حساسیت شایعی است که در افرادی با برخی از ژن‌ها هنگامی که گلوتن را مصرف میکنند رخ می‌دهد. گلوتن در غلاتی مانند گندم، جو و چاودار وجود دارد. این افراد بدنبال مصرف این غذاها دچار سوء جذب و دل درد می شوند. اخیرا ارتباط سلیاک با میکروبیوتای روده کشف شده است. میکروبیوتا، گروهی از میکروارگانیسمها هستند که در روده ما زندگی میکنند و تعادل و تنوع آنها ضامن سلامتی بدن است.
مقایسه میکروبیوتای افراد سالم با بیماران سلیاکی
تحقیقات نشان می‌دهد ترکیب میکروبیوتا در افراد مبتلا به بیماری سلیاک با افرادی که این بیماری را ندارند، متفاوت است. در واقع، بیماران مبتلا به بیماری سلیاک در مقایسه با افراد سالم دارای کاهش در گونه های مفید و افزایش در گونه های بالقوه بیماری زا هستند. این دیس بیوز ممکن است پس از یک رژیم غذایی بدون گلوتن همچنان باقی بماند. بنابراین، میکروبیوتای روده می تواند نقش مهمی در پاتوژنز بیماری سلیاک ایفا کند. برخی از مطالعات نشان میدهند که ترکیب میکروبها در بدن افراد مبتلا به بیماری سلیاک، به شکلی است که با هضم گلوتن باعث افزایش آسیب‌پذیری در برابر بیماری می شود. از طرف دیگر، میکروبها در هضم سایر مواد غذایی نیز دخیل هستند و تغییراتی در این فرآیند در افراد مبتلا به بیماری سلیاک مشاهده شده است. به طور کلی، میکروبیوتا میتواند به عنوان یک عامل همراه، بسته به فعالیت و نوع میکروبهای موجود در دستگاه گوارش، منجر به افزایش یا کاهش آسیب‌پذیری در برابر بیماری سلیاک شود. اما قطعا باید ژن‌های مربوطه و تماس با گلوتن نیز وجود داشته باشد.
باید توجه نمود که تبعیت از رژیم غذایی بدون گلوتن در صورتی که بدون نظارت و تجویز متخصص انجام شود، میتواند منجر به کمبود عناصر مغذی و مشکلات دیگر شود. لذا، تشخیص درست بیماری سلیاک و بدنبال آن رژیم غذایی بدون گلوتن از یک طرف و تلاش در جهت اصلاح فلور میکروبی روده از طریق مصرف فیبرها و پروبیوتیکها از طرف دیگر برای مدیریت و بهبود این بیماری بسیار مهم است. به نظر می رسد استفاده از پروبیوتیک ها پاسخ التهابی را کاهش داده و نسبت طبیعی باکتری های مفید را در دستگاه گوارش بازیابی می کند. برای درک بهتر نقش میکروبیوتای روده در پاتوژنز بیماری سلیاک و تأثیر بالینی و استفاده درمانی پروبیوتیک ها در این زمینه، به شواهد بیشتری نیاز است.
بایدها و نبایدهای غذایی در بیماریهای التهابی روده (IBD) یکی از سوالات اصلی بیماران پس از تشخیص است. اگرچه هیچ غذا یا رژیم غذایی خاصی وجود ندارد که کاملا بتواند از کولیت اولسراتیو و بیماری کرون پیشگیری و یا آنها را درمان کند، تغذیه و رژیم غذایی مناسب می تواند به بهبود علائم و کاهش التهاب روده کمک کند. نشان داده شده است که مصرف سبزیجات، میوه، آجیل، حبوبات، روغن زیتون و منابع پروتئینی بدون چربی مثل لوبیای سویا، گوشت مرغ و ماهی، اثر محافظتی در برابر ابتلا به IBD دارد و به بهبود جمعیت میکروبی روده کمک می کند. در مقابل، الگوهای غذایی غربی، سرشار از اسیدهای چرب غیراشباع امگا ۶، الکل، گوشت قرمز و افزودنی‌های غذایی (نمک بیش از حد و شیرین‌کننده‌های مصنوعی) التهاب روده را شدت بخشیده و میتوانند علائم این بیماری را بدتر کنند. به گفته محققین، رژیم غذایی غنی از اسیدهای چرب غیراشباع امگا ۶ (که معمولاً در روغن‌های ذرت، سویا، گلرنگ و آفتابگردان یافت میشود) باعث التهاب روده میشود. در مقابل، رژیم غذایی غنی از روغن زیتون و حاوی اسیدهای چرب غیراشباع امگا ۳ (روغن ماهی) و چربی لبنیات باعث تقویت ایمنی در کولیت اولسراتیو می شود.
تغذیه درمانی در شرایط حاد بیماری
در شرایط حاد، بهترین رژیم درمانی ، تغذیه انترال (EEN) است که یک فرمولای مایع است. در این رژیم تمام مواد مغذی ضروری تامین می شود و هیچ غذای دیگری داده نمی شود. این رژیم بخصوص برای کاهش التهاب کودکان موثر است.. در نهایت، EEN باید برای مدت زمان محدودی استفاده شده و سپس غذا به تدریج اضافه می شود.
نتیجه گیری
امروزه رژیم غذایی مدیترانه ای برای افراد مبتلا به IBD که به دنبال یک رژیم غذایی متعادل و سالم هستند توصیه می شود.دانشمندان معتقدند تغذیه و نوع رژیم غذایی افراد IBD باید با توجه به شدت بیماری و آنچه در سبک زندگی آنها اتفاق می افتد، شخصی سازی شود. بنابراین مشاوره با یک متخصص تغذیه با تخصص در مدیریت IBD برای ایجاد یک برنامه فردی ضروری است. توصیه می کنیم قبل از انتخاب یکی از رژیم‌های غذایی مد روز که بعضا بصورت آنلاین تبلیغ میشوند، با پزشک خود صحبت کنید تا شما را به یک متخصص تغذیه وارد در این بیماری معرفی کند و یک برنامه غذایی شخصی‌سازی شده برای شما تجویز شود.
میکروبیوتای روده یا جمعیت باکتریهای موجود در روده انسان، از اهمیت بسیاری برخوردار است. مطالعات بسیاری انجام شده است تا بتوانند درک عمیق تری از ارتباط آن با سلامت بدن بدست آورند.
رژیم غذایی ما میتواند به عنوان یک عامل مهم در تعیین جمعیت باکتریهای موجود در روده و به دنبال آن، سلامت روده و سلامت کلی بدن عمل کند. به عنوان مثال، مصرف غذاهای پرفیبر، مثل سبزیجات و میوه‌ها، میتواند به رشد باکتریهای سودمندی مانند بیفیدوباکتر و لاکتوباسیل کمک کند و سلامت روده را بهبود بخشد.
از طرف دیگر، مصرف غذاهای حاوی شکر و کربوهیدرات ساده مثل آرد و برنج تصفیه شده میتواند باعث رشد باکتریهای بدی مانند کلستریدیوم دیفیسیل شود و سلامت روده را به خطر بیندازد. تحقیقات نشان میدهند که مصرف قندهای مصنوعی مثل شیرینی ها و نوشلبه های رژیمی هم باعث از بین رفتن میکروبهای سودمند گوارشی می شوند.
در کل، رژیم غذایی سالم و متنوع حاوی سبزیجات، سبوسها، مغزها و حبوبات میتواند به بهبود ترکیب جمعیت باکتریهای موجود در روده و بهبود سلامت کلی بدن کمک کند. در عین حال، رعایت میزان مصرف مواد غذایی مختلف و تنوع در مصرف آنها، میتواند به ایجاد تعادل در جمعیت باکتریهای روده کمک کرده و از ایجاد اختلالات در سلامت روده و بدن جلوگیری کند.
بر هم خوردن محیط میکروبی روده می تواند منجر به تحلیل استخوان ها و افزایش خطر شکستگی آن ها شود. مقاله حاضر درباره نقش میکروبیوتای روده در سلامت استخوان و دستکاری میکروبیوتای روده به واسطه مصرف پروبیوتیک های خوراکی است.
مطالعات روی موش‌ها نشان می‌دهد محیط میکروبی روده میتواند بر استحکام استخوان ها اثرگذار باشد. این تاثیر احتمالاً از طریق ویتامین K مشتق شده از میکروب ها و سایر مسیرها مانند اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه است. از آنجاییکه کاهش تنوع میکروبی روده و تراکم مواد معدنی استخوان در اواخر بزرگسالی و دوران یائسگی به چشم می خورد، شواهد حاکی از آن است که ارتباط احتمالی بین سلامت استخوان و میکروبیوتای روده وجود دارد. محققان دریافتند تغییر عملکرد محیط روده میتواند منجر به پاسخ‌های ایمنی التهابی شود که باعث رشد سلولهای دخیل در تخریب استخوان به جای تشکیل استخوان میشود.
تحقیقات نشان می دهد پیروی از الگوهای غذایی خاصی که حاوی مقادیر زیادی از غذاهای گیاهی است، مانند رژیم مدیترانه ای، با کاهش خطر شکستگی مرتبط است.
دو عامل مهم برای قوی نگه داشتن استخوان ها چیست؟
علم ثابت کرده است که رژیم غذایی و ورزش دو عامل مهم برای به حداقل رساندن تحلیل استخوان ها و در نتیجه پیشگیری از پوکی استخوان هستند. پروتئین ها، کلسیم، ویتامین D و ویتامین K همگی مواد مغذی مهم برای استحکام استخوان ها به حساب می آیند.
پروتئین رژیم غذایی، چه حیوانی و چه گیاهی، تأثیر مفیدی بر سلامت استخوان دارد. با این حال، مصرف آنها در مقادیر کم به جلوگیری از تحلیل استخوان کمک نمی کند، به خصوص بعد از سن ۴۰ سالگی، زمانی که تحلیل استخوان ها شروع می شود. بنابراین مهم است که در رژیم های غذایی تراکم مواد مغذی ذکر شده حاوی مقدار کافی پروتئین، همراه با سایر مواد مغذی مهم برای استخوان ها مانند کلسیم، ویتامین D و ویتامین K وجود داشته باشد.
بهترین راه برای دستیابی به مقدار توصیه شده روزانه کلسیم، گنجاندن سه وعده روزانه محصولات لبنی (یعنی یک لیوان شیر یا نوشیدنی گیاهی غنی شده با کلسیم، دو ماست و دو تکه پنیر نیمه پخته) است. اگر گیاه خوار یا خام خوار هستید، می توانید کلسیم را در بادام، سبزیجات سبز برگ (مانند اسفناج و کلم پیچ) و مرکبات نیز پیدا کنید.
ویتامین D به روده شما کمک می کند کلسیم را جذب کرده و آن را در غضروف ذخیره کند تا استخوان ها تشکیل شود. ترکیبی از قرارگیری در معرض نور خورشید و رژیم غذایی حاوی ویتامین D (مانند تخم مرغ، روغن ماهی، شیر و کره) بهترین راه برای بالا بردن سطح ویتامین D است.
ویتامین K به دو شکل (K1 و K2) وجود دارد. در حالی که ویتامین K1 عمدتا در سبزیجات سبز برگ یافت می شود، ویتامین K2 توسط باکتری ها تولید می شود.
ورزش دومین عنصر مهم برای ساخت استخوان های سالم است. به طور خاص، ورزش هایی مانند پیاده روی و تنیس برای پیشگیری از پوکی استخوان موثرترین هستند.
آیا پروبیوتیک ها نقشی در مراقبت از سلامت استخوان دارند؟
مطالعات نشان می دهد میکروبیوتای روده تا حدی در سلامت استخوان نقش مهمی دارند. بر این اساس دانشمندان پیشنهاد می کنند که می توان پروبیوتیک های خاصی را در کنار کلسیم و ویتامین D به منظور جلوگیری از تحلیل استخوان ها در نظر گرفت. برخی سویه‌های خاص پروبیوتیکی مانند باسیلوس و لاکتوباسیلوس ها، به تنهایی یا در ترکیب با سایر مواد مغذی دوستدار استخوان، مانند کلسیم، ویتامین D میتوانند بر سلامت استخوان ها تأثیر گذار باشند.
محصولات لبنی تخمیر شده مانند پنیر، ماست و کفیر نیز به لطف کلسیم، پروتئین ها، پری بیوتیک ها و پروبیوتیک های موجود در آن می توانند باعث بهبود استخوان شوند.
نتیجه گیری
شواهد جدید حاکی از ارتباط بین میکروبیوتای روده و استخوان ها هستند.
رژیم غذایی و ورزش دو عامل مهم برای قوی نگه داشتن استخوان ها می باشند.
نشان داده شده است که سویه های خاص پروبیوتیک، به تنهایی یا در ترکیب با مواد مغذی، تراکم مواد معدنی استخوان را به میزان متوسطی بهبود می بخشند، اما مزایای آنها برای شکستگی استخوان در دراز مدت هنوز ناشناخته است.
مترجم: فاطمه زری میدانی (Fatemeh Zari Meidani)
ویراستار: مرضیه رحیم خراسانی (Mrzieh Rahim khorasani)
Zaiss MM, Jones RM, Schett G, et al. The gut-bone axis: how bacterial metabolites bridge the distance. J Clin Invest. 2019; 129(8):3018-3028. doi: 10.1172/JCI128521.
Cooney OD, Nagareddy PR, Murphy AJ, et al. Healthy gut, healthy bones: targeting the gut microbiome to promote bone health. Front Endocrinol. 2020; 11:620466. doi: 10.3389/fendo.2020.620466.
Cronin O, Lanham-New SA, Corfe BM, et al. Role of the microbiome in regulating bone metabolism and susceptibility to osteoporosis. Calcif Tissue Int. 2022; 110(3):273-284. doi: 10.1007/s00223-021-00924-2.
Wallace TC. Optimizing dietary protein for lifelong bone health. A paradox unraveled. Nutrition Today. 2019; 54(3):107-115. doi: 10.1097/NT.0000000000000340.
Rizzoli R, Biver E. Are probiotics the new calcium and vitamin D for bone health? Curr Osteoporos Rep. 2020; 18(3):273-284. doi: 10.1007/s11914-020-00591-6.
تحقیقات متعدد نشان داده اند محیط میکروبی روده با بسیاری از بیماریها مرتبط است. پیکا در لاتین به معنی پرنده ای است که تمایل به خوردن مواد درهم برهم دارد. به صورت کلی، پیکا یک اختلال خوردن است که فرد در آن تمایل به خوردن مواد غیر غذایی مانند خاک، گچ، یخ، صابون و … دارد. تاکنون دلیل مشخصی برای این اختلال گزارش نشده است. فرضیه هایی وجود دارد که کمبودهای تغذیه ای فرد نظیرکمبود آهن، مس ، روی و … میتواند علت پیکا باشد. همچنین مطالعات نشان داده اند که پیکا اغلب در کنار سایر بیماری های روانپزشکی و ناتوانی ذهنی رخ می دهد. به عنوان مثال، نشان داده شده است که افراد مبتلا به بیماری های روانی خاص، مانند اختلال وسواس فکری و اسکیزوفرنی، به عنوان یک مکانیسم مقابله ای ممکن است ایجاد کننده پیکا باشند.
خاک خواری
خاک خواری یا ژئوفاژی (geophagy)، یکی از انواع پیکا است که در سراسر جهان در مردم با فرهنگ های متفاوت وجود دارد. وجود رفتار خاک خواری در بسیاری از مهره داران، از جمله پریمات های غیر انسانی به صورت کاملا مستند دو فرضیه را تقویت کرده است:
رفع کمبود مواد مغذی و ریز عناصر در رژیم غذایی
عملکرد حفاظتی خاک در تنظیم pH، در برابر سموم و انگل ها
مطالعات اخیر به بررسی نقش میکروبیوم روده میزبان در ایجاد تمایل به خوردن مواد پرداخته اند. این بررسی ها از نظر فهم علت بروز پیکا در میزبان برای دانشمندان جالب خواهد بود و شاید در آینده روش های درمان جدیدی را مورد توجه قرار دهد. به عنوان مثال اخیرا مطالعات حیوانی و بیوانفورماتیک متعددی به بررسی ارتباط میکروبیوم و پیکا، اثرات مصرف پروبیوتیک ها در این بیماری و .. پرداخته اند.
اخیرا، در یک مطالعه محققان به بررسی ارتباط خاک خواری، ویژگی های خاک و میکروبیوم روده حیوانی افریقایی بنام ایندری (بزرگترین لمور زنده که رفتار خاک خواری دارد) پرداختند. این محققان، نقش خاک را در سم زدایی و تامین مواد مغذی در این حیوان نشان دادند. گفته میشود از آنجایی که تنوع میکروبی ممکن است مستقیماً بر سلامت میزبان تأثیر بگذارد، ویژگی‌های خاک ژئوفاژیک میتواند نقش مهمی در سلامت ایندری ایفا کند. خاک میتواند منبع برخی از گونه های قارچی و مواد مغذی ضروری در نظر گرفته شود و یک ارتباط همزیستی بین محیط میکروبی روده و خاک وجود دارد. این یافته ها ارتباط بین رژیم غذایی، یکپارچگی زیستگاه و تنوع باکتریایی و قارچی در روده میزبان را نشان می دهد که می تواند نشان از نقش محیط میکروبی روده به عنوان ابزاری برای بقا موجود زنده باشد.
در یک مطالعه دیگر محققان نشان داده اند که تجویز یک مخلوط پروبیوتیک در رت ها، موکوزیت و پیکا ناشی از سیس پلاتین را با تنظیم میزان سروتونین در موش‌ها بهبود می‌بخشد.
همچنین در مطالعه ای دیگر، دانشمندان به اهمیت محیط میکروبی روده در پیکا پرداختند و نشان دادند که مصرف اندانسترون و ماده اصلی زنجبیل میتواند با تغییر این محیط میکروبی در درمان پیکا در رت ها موثر باشد.
با توجه به مطالعات اخیر و بررسی نقش محیط میکروبی و بررسی های عوامل روانی در ایجاد پیکا، و همچنین اثرات محیط میکروبی روده در محور گوارشی – مغزی، بررسی ها و مطالعات آینده میتواند علت خاک خواری را مشخص کند و همچنین یک روش درمانی جدید برای این بیماران ایجاد شود که مشکلات ناشی از مصرف خاک را کاسته و نیاز به وجود خاک خواری را برطرف سازد.
در مقاله ای که اخیرا توسط گروهی از دانشمندان اروپایی چاپ شده است به نقش مخرب کربوهیدرات ها برای سلامتی بدن اشاره شده است.
کربوهیدرات ها قسمت اعظم رژیم غذایی ما را به خود اختصاص میدهند. لیکن ثابت شده است که مصرف غلات تصفیه شده (مثل آرد سفید)، قندهای ساده (مثل شکر)، و کربوهیدرات های با کیفیت پایین نقش مخربی برای سیستم عصبی، قلبی عروقی، گوارشی و … بازی میکنند و به عنوان عامل بیماریهای مزمن در جهان قرن ۲۱ معرفی شده اند. دانشمندان عقیده دارند که بخش عمده ای از سرعت فزاینده بروز بیماریها (مثل چاقی، دیابت، سندرم متابولیک و بیماریهای عصبی) در قرن اخیر به مصرف غذاهای مضر برمیگردد. امروزه تغییر عادات غذایی مردم بخصوص در جهان غرب از غذاهای گیاهی به غذاهای گوشتی و قندهای ساده از دلایل افزایش بیماری ها به حساب می آید. گفته میشود غذای مردم امروزی نسبت به قبل کم حجم و پر کالری شده است. بشر امروزی قد و وزن بیشتر، حجم مغز بزرگتر و دندانهای ضعیف تری نسبت به انسان اولیه دارد که بواسطه تغییر الگوی غذایی اوست. تحقیقات نشان می دهد بواسطه مصرف بیشتر کربوهیدرات ها، ترشح آمیلاز (آنزیم هضم کننده نشاسته) نسبت به قبل بیشتر شده که این امر سطح قند خون را بالا می برد. از تغییرات دیگری که حادث شده تغییر در طریقه پخت و پز است که مطابق با کاهش مصرف غذاهای فیبری و ضعف جویدن می باشد. حتی گفته میشود این الگوی مصرف منجر به کاهش طول روده کوچک در انسان امروزی شده است.
نقش کربوهیدراتها در سلامت روده
در بدن انسان انواع میکروبها شامل باکتریها، قارچها، ویروسها، آرکی ها و انگلها وجود دارند که در شرایطی که تعادل آنها حفظ شود بدن را در حالت سلامتی نگه می دارند. این میکروارگانیسمها از دهان تا ریه و دستگاه گوارش وجود دارند ولی قسمت اعظم آنها در روده هستند. باکتریهای روده وظایف مهمی همچون تولید انرژی، استحکام بافت اپیتلیال روده، مبارزه با میکروبهای بیماریزا و تامین ایمنی را به عهده دارند. باکتریهای روده در تخمیر بی هوازی کربوهیدراتهای هضم نشده مثل فیبرهای غذایی و تبدیل آنها به اسیدهای چرب کوتاه زنجیره نقش دارند. اسیدهای چرب کوتاه زنجیره در کاهش اشتها و جلوگیری از چاقی موثر هستند.
بخشی از کربوهیدراتها فیبرها هستند. فیبرهای غذایی به چند طریقه قابل تقسیم بندی هستند. فیبرهایی که از بیش از ۱۰ منومر تشکیل شده باشند کربوهیدراتهای غیر قابل هضم نامیده میشوند که شامل سلولز، همی سلولز، اینولین، پکتین، صمغ، پسیلیوم ، موسیلاژ و بتاگلوکانها هستند. در مقابل، فیبرهای تشکیل شده از ۳ تا ۹ منومر الیگوساکاریدهای مقاوم نامیده میشوند و شامل گالاکتوالیگوساکاریدها و فروکتوالیگوساکاریدها هستند.
اما نقش فیبرها به قابلیت تولید صمغ، محلول بودن در آب و تخمیر پذیری توسط باکتریهای روده برمی گردد. فیبرهای غذایی نقش مهمی در تنوع و تعادل جمعیت میکروبی روده (میکروبیوتا) دارند.
تحقیقات نشان میدهند مصرف فیبرهای غذایی با تاثیری که بر تعدیل جمعیت میکروبی روده دارند در سلامت جسم و روح موثر هستند. جمعیت میکروبی روده در جوامع غربی که مصرف فیبرها کم است و مصرف گوشت و چربیها زیاد است نسبت به جوامعی که فیبر بیشتر مصرف میکنند متفاوت است. تحقیقات حاکی از این است که جمعیت پرووتلاها در جوامع شرقی و افریقایی نسبت به جوامع غربی بیشتر است که بواسطه مصرف بیشتر فیبرها می باشد. کربوهیدراتهای کوتاه شامل منو و دی ساکاریدها که عمدتا در فست فودها یافت میشوند توسط میکروبهای دستگاه گوارش قابل تخمیر نیستند و چنانچه به میزان زیاد مصرف شوند تعادل میکروبی روده را برهم میزنند. پس بطور خلاصه باید گفت که کربوهیدراتها با واسطه جمعیت میکروبی روده بر سلامتی یا بیماری بدن بسیار تاثیرگذار هستند.
نتیجه گیری:
افزایش بروز چاقی و بیماری های متابولیک در جهان امروز، مرتبط با تغییرات در رفتارهای غذایی است.
طبق دستورالعمل های تغذیه ای، کربوهیدرات ها ۴۰٪ تا ۶۵٪ از کل روزانه را تشکیل می دهند. لیکن مصرف روزانه توصیه شده کربوهیدرات ها باید بر اساس غلات کامل باشد.
بیش از مقدار، ماهیت و نوع کربوهیدرات ها در سلامتی یا بیماری مهم است.
افزایش مصرف غلات و قندهای تصفیه شده و همچنین روغن‌های گیاهی تصفیه‌شده و گوشت‌های چرب، ریشه افزایش بیماری های مزمن مرتبط با تغذیه هستند.
مصرف قندهای ساده در اغذیه و نوشیدنی های قندی با بیماری آسم، بیماریهای متابولیک، و مشکلات خلقی مرتبط است.
تنوع و تعادل در جمعیت میکروبی روده مترادف با سلامتی است و در این میان، فیبرهای غذایی به عنوان غذای باکتریهای روده، دارای اهمیت زیادی است.
کربوهیدرات های پیچیده و فیبرهای غذایی میتوانند بر کاهش التهاب، جلوگیری از تکثیر سلولی و رشد تومور موثر واقع شوند..
کربوهیدرات های پیچیده و فیبر می توانند دفع مواد سرطان زا از مدفوع را افزایش دهند.
مصرف منابع غذایی با شاخص گلیسمی پایین و فیبر باید بیشتر از ۲۵ تا ۳۰ گرم در روز باشد.
تهیه شده توسط دکتر نازیلا کسائیان
References:
Kopp, W. How Western Diet and Lifestyle Drive the Pandemic Of Obesity and Civilization Diseases. Diabetes Metab. Syndr.Obes. ۲۰۱۹, ۱۲, ۲۲۲۱–۲۲۳۶. https://doi.org/10.2147/DMSO.S216791.
O’Grady, J.; O’Connor, E.M.; Shanahan, F. Review Article: Dietary Fiber in the Era of Microbiome Science. Aliment. Pharmacol.Ther. 2019, 49, 506–۵۱۵.
Cronin, P.; Joyce, S.A.; O’Toole, P.W.; O’Connor, E.M. Dietary Fiber Modulates the Gut Microbiota. Nutrients ۲۰۲۱, ۱۳, ۱۶۵۵. https://doi.org/10.3390/nu13051655.
Chanmuang, S.; Nguyen, Q.-A.; Kim, H.-J. Current Research on the Effects of Non-Digestible Carbohydrates on Metabolic Disease. Appl. Sci. 2022, 12, 3768. https://doi.org/10.3390/app12083768.
مطالعه اخیر به رهبری دکتر Stefan Pasiakos از ماساچوست آمریکا نشان می دهد تغییرات در ترکیب میکروبیوتای روده با نفوذپذیری آن در بزرگسالان تحت آموزش نظامی در محیطی با استرس فیزیولوژیک، ارتباط دارد.
محققان تأثیرات یک محیط آموزشی نظامی چند تنش‌زا را به‌عنوان مدلی از استرس فیزیولوژیک (از جمله استرس طولانی‌مدت فیزیکی و روانی، محرومیت از خواب و افراط‌های محیطی) بر ترکیب میکروبیوتای روده و فعالیت متابولیک و نفوذپذیری روده در ۷۳ سرباز ارتش نروژ مورد مطالعه قرار دادند.
سربازان نروژِی با حمل یک کوله پشتی ۴۵ کیلوگرمی (به عنوان استرس)، یک راهپیمایی ۴ روزه انجام دادند. طی این برنامه به سربازان ۳ جیره نروژی در روز با یا بدون مکمل های پروتئینی یا کربوهیدراتی داده شد. قبل و بعد از این ۴ روز، نفوذ پذیری روده، ترکیب میکروبیوتای مدفوع، ترکیب متابولیت مدفوع و پلاسما و بیومارکرهای التهابی بررسی و اندازه گیری شد.
نفوذپذیری روده در طی این دوره ۴ روزه مستقل از نوع رژیم غذایی ۶۲ درصد افزایش یافت که با بیومارکرهای التهابی IL-6 مرتبط بود. به گفته پژوهشگران، تغییر یکپارچگی سد روده و آسیب عضلانی ناشی از استرس می تواند منجر به تغییر محیط میکروبی روده شود.
نمونه‌های مدفوع ۲ روز قبل از استرس و شب و روز پس از آن، از داوطلبان جمع‌آوری شد. در همه گروه‌های رژیم غذایی، تنوع میکروبیوتای روده افزایش یافت. نتایج نشان داد عامل استرس باعث افزایش باکتریهای بالقوه مضر شده است. نتایج نشان می دهد یک عامل استرس زای فیزیکی مانند محیط آموزشی نظامی ممکن است باعث افزایش کوتاه مدت در نفوذ پذیری روده همراه با تغییرات در نشانگرهای التهاب، ترکیب میکروبیوتای روده و عملکرد متابولیک شود. اگر چنین تغییراتی پایدار و از نظر کمیت و کیفیت مرتبط با بیماری باشند، می توان در آینده برای جلوگیری از نفوذ پذیری در دوره‌های استرس فیزیولوژیک در بزرگسالان میکروبیوتای روده را مورد هدف قرار داد.
مترجم: فاطمه زری میدانی (Fatemeh zari meydani)
ویراستار: مرضیه رحیم خراسانی (Marzieh Rahim khorasani)
Reference
Karl JP, Margolis LM, Madslien EH, et al. Changes in intestinal microbiota composition and metabolism coincide with increased intestinal permeability in young adults under prolonged physiologic stress. Am J Physiol Gastrointest Liver Physiol. 2017; doi: ۱۰.۱۱۵۲/ajpgi.00066.2017.
تا چندی پیش تصور می شد رشد میکروبیوتای روده شیرخواران تا ۳ سالگی کامل می شود. مطالعات جدید نشان می دهند که میکروارگانیسم های روده تا سن ۲۰ سالگی به تکامل خود ادامه می دهند. در واقع، تشکیل میکروبیوتای روده از هنگام تولد شروع می شود، در طول بزرگسالی نسبتا پایدار بوده و در سنین بالاتر، با کاهش پایداری و عملکرد روبرو می شود. با این وجود چگونگی تکامل میکروبیوتای روده هنوز در هاله ای از ابهام است.
میکروبیوتای روده پس از ۳ سالگی هم به تکامل خود ادامه می دهند؟
تغییرات در ترکیب میکروبیوتای روده در کودکان سنین قبل مدرسه (۳-۶ سالگی) و سنین مدرسه (۷-۱۲ سالگی) دیده شده است. شاخصه های میکروبیوتای روده در این گروه های سنی شامل افزایش گونه های مفید بیفیدوباکتریوم و باکتری های تولیدکننده بوتیرات (مانند گونه های رومینوکوکوس و فکالی‌باکتریوم) و کاهش آرکی باکتری های تولید کننده ی گاز متان می‌باشد.
تغییر عمده دیگر در ترکیب میکروبیوم روده، در ۲۰ سالگی گزارش شده است. در مطالعه بزرگی در چین، ۱۰۰۰ فرد سالم با سن بین ۳ تا بیش از ۱۰۰ سال، تحت بررسی میکروبیوتای روده قرار گرفتند. دانشمندان متوجه شدند که تفاوت اصلی میکروبیوم روده بین گروه های سنی مختلف، در گروه ۱۰ تا ۲۴ سال دیده می شود. نکته قابل توجه در این مطالعه این بود که کودکان زیر ۱۰ سال نسبت به بالغین میکروبیوتای قارچی غنی تری داشتند که ارتباط آن با پیامد های سلامت در حال حاضر ناشناخته است. پیشنهاد می شود برای اطمینان از مدت لازم برای رشد میکروبیوتای روده، مطالعات مشابه در سایر کشورها تکرار شود. ولی به نظر می رسد تکامل میکروبیوتا بیشتر از انچه قبلا تصور می شد، طول بکشد.
از تفاوت در ترکیب میکروبیوتا بین کودکان و بزرگسالان، چه برداشتی می توان کرد؟
اکنون که اطلاعات بیشتری درباره ی تغییرات در ترکیب میکروبیوتای روده در سنین مختلف داریم، لازم است بدانیم تغییرات میکروب های روده در سلامت بدن چه اثری دارند و از این یافته ها چه استفاده ای می کنیم؟
تکامل میکروبیوتای روده نشان دهنده ی حرکت به سمت تنوع باکتریایی و فرایندهای مهمی مانند تجزیه کربوهیدرات های پیچیده، تشکیل اسیدهای چرب زنجیره کوتاه، متابولیسم داروها و آلاینده های محیطی می باشد. محققین دریافتند هرچه رژیم افراد بر پایه ی گیاهان بیشتر باشد، پاسخ متابولیکی به گلوکز بهتر است. در مجموع عملکرد های میکروبیوم روده به رشد و نمو کودکان کمک و تنوع میکروبیوتا و سلامتی در بالغین را منعکس می کند.
به طور خلاصه، مطالعات جدید نشان داده اند که میکروبیوم روده، آهسته تر از آنچه قبلا تصور می شد، تکامل می یابد. ازآنجایی که رژیم غذایی یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر تکوین میکروبیوم روده است،یافته ها نشان می دهند جهت بهبود رژیم کودکان و بالغین جوان، ارتقا طولانی مدت سلامت و پیشگیری از بیماری ها هنوز به زمان بیشتری احتیاج هست. به عبارت دیگر، از آنجاییکه بیشترین اصلاح ساختاری در ترکیب میکروبیوتای روده تا سن ۲۰ سالگی اتفاق می افتد، فرصت طلایی داشتن تغذیه و سبک زندگی مطلوب را که ضامن سلامتی است در کودکان و نوجوانان خود از دست ندهید.
مترجم: سیده زینب حسینیان(Zeynab Hoseynian)
ویراستار: نازیلا کسائیان(Nazila Kassaian)، مرضیه رحیم خراسانی( Marzieh Rahim khorasani)
References
Selma-Royo M, Tarrazó M, García-Mantrana I, et al. Shaping microbiota during the first 1000 days of life. Adv Exp Med Biol. 2019; 1125:3-24. doi: ۱۰.۱۰۰۷/۵۵۸۴_۲۰۱۸_۳۱۲.
Hollister EB, Riehle K, Luna RA, et al. Structure and function of the healthy pre-adolescent pediatric gut microbiome. Microbiome. 2015; 3:36. doi: ۱۰.۱۱۸۶/s40168-015-0101-x.
Bian G, Gloor GB, Gong A, et al. The gut microbiota of healthy aged Chinese is similar to that of the healthy young. mSphere. 2017; 2(5):e00327-17. doi: ۱۰.۱۱۲۸/mSphere.00327-17.
Zhong H, Penders J, Shi Z, et al. Impact of early events and lifestyle on the gut microbiota and metabolic phenotypes in young school-age children. Microbiome. 2019; 7(1):2. doi: ۱۰.۱۱۸۶/s40168-018-0608-z.
Derrien M, Alvarez AS, de Vos WM. The gut microbiota in the first decade of life. Trends Microbiol. 2019; 27(12):997-1010. doi: ۱۰.۱۰۱۶/j.tim.2019.08.001.
فشارخون شریانی ریوی، یک بیماری مزمن و پیشرونده است که در آن، تأمین خون برای ریه‌ها محدود شده و منجر به بروز علائمی نظیر تنگی نفس، تپش قلب، خستگی و موارد دیگری میشود. در این نوع بیماری، فشارخون بالا مداوم در عروق ریه‌ها باعث فعالیت بیش از حد زیاد سمت راست قلب برای پمپاژ خون میشود و در نتیجه نارسایی قلبی در سمت راست قلب ایجاد میشود.
به گفته محققان، هر فردی دارای مجموعه‌ای از باکتریها موسوم به میکروبیوم در روده‌هایش است که به روند هضم و گوارش کمک می‌کند. حال محققان دریافتند داشتن الگوی خاصی از میکروبیوم ها در روده‌ها میتواند پیش بینی کننده بیماری PAH تا ۸۳ درصد باشد.
«موهان ریزادا»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه فلوریدا، در این باره می‌گوید: «ما برای اولین بار متوجه شدیم که باکتریهای خاص موجود در روده در افراد مبتلا به PAH وجود دارند. در حالیکه در درمان کنونی PAH، بر ریه‌ها تمرکز میشود، اما حال درصدد بررسی درمان بر روی محور ریه‌ها/روده هستیم.»
سالهاست ماست را برای سلامتی انسان مفید می دانند. اما هنوز بدرستی مشخص نشده است که مصرف آن با چه مکانیسمی میتواند برای سلامتی انسان مفید بوده و مواد مضر بدن را کاهش دهد.
مطالعه‌ای که اخیرا انجام شده نشان می دهد، حفظ عملکرد نرمال سد روده‌ای، ایده جدیدی برای توضیح مفید بودن مصرف ماست است. گرچه قرن هاست که فواید سلامتی غذاهای تخمیری شناخته شده است، لیکن طی دهه گذشته این موضوع مورد توجه ویژه قرار گرفته است.
در میان غذاهای تخمیری، خواص انواع لبنیات در جمعیت های بزرگ مورد بررسی قرار گرفته و مصرف ماست با تبعیت بیشتر از رژیم مدیترانه‌ای وحفاظت بیشتر در برابر فاکتورهای خطر بیماری دیابت نوع ۲ مرتبط شناخته شده است. برای توضیح فواید ماست مکانیسم های عملکردی متعددی را عنوان می کنند که احتمالا تحت اثر عوامل مختلف مانند باکتری های پروبیوتیک، مواد مغذی مثل کلسیم و فراورده های جانبی سودمند حاصل از تخمیر می باشند.
اثرات سودمند ماست میتواند ثمره بهبود عملکرد سد گوارشی باشد
یک مطالعه مقطعی جدید در دانشگاه هاروارد نشان می‌دهد که خوردن حداقل دو کاسه ماست در هفته می تواند برای عملکرد سد روده سودمند باشد.
رژیم غذایی عامل مهمی در تعیین ساختار وعملکرد سد روده‌ای می باشد. برای مثال مطالعات قبلی اثرات شیر تخمیری بر نشانگر های سیستم ایمنی را در دانش آموزان دارای استرس امتحان نشان داده بودند.
در مطالعه اخیر محققان، پیامد مصرف ماست را بر غلظت CD14 محلول در پلاسما بررسی کردند. CD14 نشانگری برای اختلال عملکرد سد روده‌ای است. به طور دقیق، CD14 یک مولکول گیرنده است که توسط ماکروفاژها در پاسخ به لیپوپلی ساکاریدها ترشح میشود و نشانگری برای نفوذپذیری بیش از حد روده است.
در این مطالعه مصرف بیشتر ماست (حداقل ۲ کاسه در هفته) با غلظت پایین تر CD14 در پلاسما به خصوص در مردها مرتبط بود.
این اولین مطالعه‌ای است که اثر مصرف ماست بر بهبود عملکرد سد روده‌ای را بررسی می‌کند. به واسطه یافته های اخیر، بهبود عملکرد سد روده ای میتواند فواید مصرف ماست در بزرگسالان را توجیه نماید و به همین ترتیب زمینه را برای تحقیقات بیشتر برای شناخت ترکیبات حدواسط برای این عملکرد ماست فراهم کند.
مترجم: تسنیم ادیبی
ویراستار: پریسا هاشمی، نازیلا کسائیان
reference
Luo X, Sui J, Birmann BM, et al. Association between yogurt consumption and plasma soluble CD14 in two prospective cohorts of US adults. Eur J Nutr. 2020. doi: ۱۰.۱۰۰۷/s00394-020-02303-3.
