سالهاست ماست را برای سلامتی انسان مفید می دانند. اما هنوز بدرستی مشخص نشده است که مصرف آن با چه مکانیسمی میتواند برای سلامتی انسان مفید بوده و مواد مضر بدن را کاهش دهد.
مطالعهای که اخیرا انجام شده نشان می دهد، حفظ عملکرد نرمال سد رودهای، ایده جدیدی برای توضیح مفید بودن مصرف ماست است. گرچه قرن هاست که فواید سلامتی غذاهای تخمیری شناخته شده است، لیکن طی دهه گذشته این موضوع مورد توجه ویژه قرار گرفته است.
در میان غذاهای تخمیری، خواص انواع لبنیات در جمعیت های بزرگ مورد بررسی قرار گرفته و مصرف ماست با تبعیت بیشتر از رژیم مدیترانهای وحفاظت بیشتر در برابر فاکتورهای خطر بیماری دیابت نوع ۲ مرتبط شناخته شده است. برای توضیح فواید ماست مکانیسم های عملکردی متعددی را عنوان می کنند که احتمالا تحت اثر عوامل مختلف مانند باکتری های پروبیوتیک، مواد مغذی مثل کلسیم و فراورده های جانبی سودمند حاصل از تخمیر می باشند.
اثرات سودمند ماست میتواند ثمره بهبود عملکرد سد گوارشی باشد
یک مطالعه مقطعی جدید در دانشگاه هاروارد نشان میدهد که خوردن حداقل دو کاسه ماست در هفته می تواند برای عملکرد سد روده سودمند باشد.
رژیم غذایی عامل مهمی در تعیین ساختار وعملکرد سد رودهای می باشد. برای مثال مطالعات قبلی اثرات شیر تخمیری بر نشانگر های سیستم ایمنی را در دانش آموزان دارای استرس امتحان نشان داده بودند.
در مطالعه اخیر محققان، پیامد مصرف ماست را بر غلظت CD14 محلول در پلاسما بررسی کردند. CD14 نشانگری برای اختلال عملکرد سد رودهای است. به طور دقیق، CD14 یک مولکول گیرنده است که توسط ماکروفاژها در پاسخ به لیپوپلی ساکاریدها ترشح میشود و نشانگری برای نفوذپذیری بیش از حد روده است.
در این مطالعه مصرف بیشتر ماست (حداقل ۲ کاسه در هفته) با غلظت پایین تر CD14 در پلاسما به خصوص در مردها مرتبط بود.
این اولین مطالعهای است که اثر مصرف ماست بر بهبود عملکرد سد رودهای را بررسی میکند. به واسطه یافته های اخیر، بهبود عملکرد سد روده ای میتواند فواید مصرف ماست در بزرگسالان را توجیه نماید و به همین ترتیب زمینه را برای تحقیقات بیشتر برای شناخت ترکیبات حدواسط برای این عملکرد ماست فراهم کند.
مترجم: تسنیم ادیبی
ویراستار: پریسا هاشمی، نازیلا کسائیان
reference
Luo X, Sui J, Birmann BM, et al. Association between yogurt consumption and plasma soluble CD14 in two prospective cohorts of US adults. Eur J Nutr. 2020. doi: ۱۰.۱۰۰۷/s00394-020-02303-3.