در شروع بیماری های مزمن، همیشه التهاب رخ می دهد. پروبیوتیک ها به عنوان یک عامل غذایی از طریق تعدیل سیستم ایمنی و ایحاد پاسخ ضد التهابی جهت تنظیم و کنترل این شرایط ظاهر می شوند. هدف این مقاله یافتن اثرات ضد التهابی پروبیوتیک ها و کاربردهای بالقوه آنها در بالین است.
وقتی التهاب به دشمن سلامتی عمومی تبدیل می شود
التهاب شدید که محدود به زمان خاص می باشد، در بهبود، حذف مهاجمان تهدید کننده و ترمیم بافت کمک می کند. با این حال، زمانی که التهاب مزمن شود، می تواند محرک ایجاد بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت، بیماری مزمن کلیوی و اختلالات خودایمنی و غیره به حساب آید. در ۲۳ فوریه ۲۰۰۴، مجله TIME مطلب روی جلد مجله را به التهاب مزمن با عنوان “قاتل مخفی” اختصاص داد تا خطری که التهاب بر سلامتی انسان دارد را برجسته کند.
عدم تحرک بدنی، رژیم غذایی نامتعادل،زنو‌بیوتیک‌ها، عفونت‌ها و تغییر محیط میکروبی روده، محرک‌های اصلی ایجاد التهاب هستند که با وجود بی‌صدا بودن، می‌توانند عملکرد طبیعی سلول‌ها و بافت‌های بدن را مختل کنند. همچنین، پیری نیز می تواند با التهاب سیستمیک مزمن، ضعف و خطر بیشتر بیماری‌های مزمن مرتبط باشد.
ارتباط بین سلامت روده و التهاب
ارتباط بین محیط میکروبی روده، سد روده و سلول های ایمنی برای جلوگیری از التهاب در روده مهم است. با این حال، زمانی که هر یک از این مکانیسم های محافظتی به درستی عمل نکنند، می تواند به یک پاسخ التهابی کنترل نشده منجر شود. التهاب در بیماری های گوارشی شایع بوده و به روش های مختلف ظاهر می شود. به عنوان مثال، بیماری کرون و کولیت اولسراتیو ممکن است به دلیل پاسخ ایمنی بیش از حد به محیط میکروبی بی ضرر ظاهر شوند. از سوی دیگر، درد شکمی که در سندرم روده تحریک پذیر مشاهده می‌شود، ممکن است ریشه در پاسخ‌های ایمنی موضعی روده داشته باشد و باعث می‌شود غذاهای معمولی مضر تلقی شوند.
شواهدی از اثرات ضد التهابی پروبیوتیک ها بر بیماری های مزمن روده
رژیم غذایی، به دلیل محتوای پلی فنول، ویتامین، مواد معدنی و آنتی اکسیدان غذاهای گیاهی، یکی از عوامل قابل اصلاح در مبارزه با التهاب مزمن است که بسیار مورد مطالعه قرار گرفته است.
بر اساس یافته های یک مطالعه آزمایشگاهی، پروفسور Giovanna Traina از دانشگاه پروجا مکانیسم هایی را توضیح داد که توسط آن پروبیوتیک های خاص می توانند در تعدیل سیستم ایمنی و پاسخ ضد التهابی نقش داشته باشند. ترکیب چند سویه لاکتوباسیلوس رامنوسوس، بیفیدوباکتریوم لاکتیس و بیفیدوباکتریوم لانگوم توانایی تسریع روند ضدالتهابی به دنبال التهاب را دارد
اثرات تعدیل کننده ایمنی پروبیوتیک ها چگونه به بالین منتقل می شود؟
در زمینه بیماری‌های گوارشی، کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی‌شده و کنترل‌شده نشان داده‌اند که پروبیوتیک‌ها و سین‌بیوتیک‌های خاص، از جمله بیفیدوباکتریوم، لاکتوباسیلوس، استرپتوکوک و گونه‌های کلستریدیوم، به صورت تکی یا گروهی می‌توانند پتانسیل التهابی محیط میکروبی روده را در بیماران مبتلا به کولیت اولسراتیو فعال خفیف تا متوسط و بهبود یافته کاهش دهند.
همچنین نشان داده شده است پروبیوتیک ها با کاهش غیرمستقیم التهاب ناشی از افزایش سن، پیری سالم را افزایش می دهند. این کار با افزایش تولید اسیدهای چرب زنجیره کوتاه یا کاهش مستقیم تولید مولکول های التهابی توسط سلول های ایمنی انجام می شود.
به گفته پروفسور ترینا: “محصولات پروبیوتیکی ساخته شده از ترکیب پروبیوتیک های چند سویه یا چند گونه، که در آن هر سویه دارای اثر افزودنی یا سینرژیک (هم افزایی) با سویه های دیگر است، می تواند منجر به اثربخشی بیشتر برای سلامت میزبان شود.”
نتیجه گیری
التهاب برای بقای انسان لازم است، اما وقتی در طول زمان تداوم یابد، می تواند خطر ابتلا به بیماری های مزمن را افزایش دهد. پروبیوتیک ها به عنوان ابزار بالقوه ای برای مبارزه با التهاب ظاهر می شوند که می توانند به کاهش بیماری های مزمن روده کمک کنند و ممکن است یک استراتژی پیشگیرانه برای حمایت از پیری سالم باشند. ترمیم سد مخاطی در برابر پاتوژن‌ها یکی از مکانیسم‌هایی است که به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است و توسط آن پروبیوتیک‌ها ممکن است با التهاب روده مقابله کنند.
References:
Cani PD, Amar J, Iglesias MA, et al. Metabolic endotoxemia initiates obesity and insulin resistance. Diabetes. 2007; 56(7):1761-1772. doi: 10.2337/db06-1491.
مترجم:زینب حسینیان
ویراستار: لاله هویدا
