اثر رژیم غذایی مدیترانه ای کتوژنیک تعدیل شده در مبتلایان به اختلال شناختی

رژیم غذایی مدیترانه ای کتوژنیک تعدیل شده

مطالعات نشان می دهد محیط میکروبی روده در بیماران مبتلا به آلزایمر نسبت به افراد سالم متفاوت است. وجود نوعی باکتری و قارچ در افراد مبتلا به اختلال شناختی عامل مشخصی در بروز این بیماری می باشد. لذا رژیم غذایی مدیترانه ای کتوژنیک تعدیل شده (MMKD)  می تواند به بهبود علائم بالینی و کاهش نشانگرهای آلزایمر در مبتلایان به این اختلال کمک کند. از آنجاییکه ترکیب میکروبیوتای روده در افراد با اختلال شناختی متفاوت است، بنابراین داشتن یک محیط میکروبی مطلوب و رژیم غذایی مناسب در این بیماران توصیه می گردد.

رژیم غذایی مدیترانه ای کتوژنیک تعدیل شده

نتایج رژیم غذایی مدیترانه ای کتوژنیک تعدیل شده در مبتلایان به اختلال شناختی

محققان در مطالعه ای، ارگانیسم‌های موجود در میکروبیوم روده را در ۱۷ فرد مسن از طریق توالی یابی ژن های مورد نظر بررسی کردند . مداخله شامل تجویز یک رژیم غذایی کتوژنیک مدیترانه ای اصلاح شده یا رژیم غذایی انجمن قلب آمریکا بود. پس از ۶ هفته علائم بالینی و نشانگرهای آلزایمر در مایع مغزی نخاعی ارزیابی و با نتایج قبل از مداخله مقایسه گردید.

محقق اصلی این پژوهش مدعی است، این مطالعه نشان می‌دهد قارچ‌های منحصربه‌ فردی که با باکتری‌ها در روده بیماران مبتلا به اختلال شناختی زندگی می‌کنند را می‌توان از طریق رژیم غذایی کتوژنیک مدیترانه‌ای تعدیل کرد. استفاده از رژیم غذایی کتوژنیک می تواند قارچ های مضر روده را کم کرده و به کاهش روند پیری مرتبط با بیماری آلزایمر در مغز کمک کند. این اولین مطالعه ای است که نقش قارچ های روده را در سلامت روان، بطور واضحی آشکار می کند. امیدواریم تفکر جامعه علمی برای ایجاد درک بهتر قارچ ها در کنار توجه به باکتری های میکروبیوم روده ایجاد شود.

مترجم: سیده فاطمه سادات مدنی (Seyedeh Fatemeh Sadatmadani)

ویراستار: مرضیه رحیم خراسانی (Marzieh Rahim khorasani)

Reference

Nagpal, R., Neth, B. J., Wang, S., Mishra, S. P., Craft, S., & Yadav, H. (2020). Gut mycobiome and its interaction with diet, gut bacteria and alzheimer’s disease markers in subjects with mild cognitive impairment: A pilot study. EBioMedicine, 59, 102950.

 

گیاه ریحان،بیماری آلزایمر و میکروبیوم روده

تاثیر-سبزی-ریحان-در-بیماری-آلزایمر

میکروبیوتای روده برای سلامت مغز بسیار مهم است. یکی از عملکردهای مهم میکروبیوتای روده، تولید اسیدهای چرب کوتاه زنجیر (SCFAs) در روده می باشد که از طریق خون به مغز می روند و به گیرنده های خاص خود (FFAR2) در سلول های مغزی متصل می شوند و مسیرهای مهم سیگنالینگ سلولی را فعال می کنند. تولید این نوع از اسیدهای چرب با افزایش سن، کاهش می یابد. هم چنین این ماده در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر و نقص های شناختی به  طور چشمگیری کاهش می یابد.

سبزی-ریحان-و-آلزایمرگیاه ریحان و اثر محافظتی آن بر بیماری آلزایمر

محققین دانشگاه فلوریدای جنوبی با بررسی ۱۴۴۰۰۰ ترکیب طبیعی، به دنبال ترکیبی بودند تا بتواند این گیرنده ها را تحریک کند. آن ها به ۱۲ ماده  موثره رسیده اند که مهم ترین آن ها ترکیبی به نام Fenchol بوده که به مقدار قابل توجهی در گیاه ریحان یافت می شود. به نظر مي رسد این ماده دارای یک اثر محافظتي در برابر بیماری آلزایمر است. البته هنوز این مطالعه در مرحله پیش بالینی هست و نیاز است برای اطمینان از نتیجه، روی تعداد زیادی از بیماران آلزایمر آزمایش شود تا میزان اثربخشی آن در پیشگیری از بیماری را به طور قطع مشخص کند.

محقق اصلی این پژوهش در این باره می گوید: مطالعه ما برای اولین بار کشف کرد که تحریک گیرنده اسیدهای چرب کوتاه زنجیر، می‌تواند در محافظت از سلول‌های مغزی در برابر بیماری آلزایمر مفید باشد.

تاثیر این ترکیب در آزمایشگاه روی کرم سی الگانس، موش و سلول های کشت شده از بافت مغز انسان بررسی شد. ماده موثر در گیاه ریحان می تواند میزان تجمع ماده سمی آمیلویید بتا را که در سمیت نورونی نقش دارد در فضای خارج سلولی کم کرده و میزان آسیب و مرگ نورون ها را نیز کاهش دهد.

دو مکانیسم آسیب شناسی بارز در بیماری آلزایمر عبارتند از:

  • تجمع سمی پروتئین آمیلوئید بتا (Aβ). این ماده بین سلول‌های عصبی جمع شده و پلاک‌های پروتئینی آمیلوئید را در مغز تشکیل می‌دهد.
  • تشکیل تجمعات غیرطبیعی پروتئین تاو در داخل سلول‌های مغزی. این فرآیندها باعث مرگ نورون ها شده که در نهایت باعث شروع آلزایمر می‌شود. در نهایت فرد با کاهش حافظه، مهارت‌ تفکر و سایر عملکردهای شناختی مواجه می‌شود.

هنوز محققین نمی دانند آیا با مصرف طبیعی خود گیاه ریحان میزان این ترکیب به مقدار کافی در مغز برای هدف پیشگیری از آلزایمر می رسد یا نیاز هست از طریق تولید یک فرآورده ی دارویی خاص، سریع تر و هدفمندتر با دوز بالاتری آن را وارد بدن کرد.

مترجم: سیده فاطمه سادات مدنی (Seyedeh Fatemeh Sadatmadani)

ویراستار: مرضیه رحیم خراسانی (Marzieh Rahim khorasani)

reference

Razazan, A., Karunakar, P., Mishra, S. P., Sharma, S., Miller, B., Jain, S., & Yadav, H. (2021). Activation of Microbiota Sensing–Free Fatty Acid Receptor 2 Signaling Ameliorates Amyloid-β Induced Neurotoxicity by Modulating Proteolysis-Senescence Axis. Frontiers in aging neuroscience, 630.‏

 

The Role of Probiotics in the Prevention and Management of Age-Related Diseases

probiotics and aging

The prevalence of elderly, is expected to double by 2050. Scientific advancements in the prevention and treatment of disease have prolonged human life span however, the increased life span is not accompanied by an elevated health span. Aging is an irreversible biological process that can be defined using nine hallmarks: the deregulation of genetic, epigenetic, and immunological mechanisms (immune senescence), as well as mitochondrial dysfunction, cell senescence, stem cell exhaustion and faulty nutrient sensing and intercellular signaling. In this context, several recent studies suggest that the aging microbiome presents abnormally high instability and heterogeneity between hosts, while specific microbial signatures of age-related diseases have started to be revealed. Furthermore, increased gut permeability can amplify low-grade local and systemic inflammation, predisposing individuals to the onset of multi morbidity. Several studies have proposed that the intake of probiotics can fine tune the gut microbial composition to more favorable structures in a host-specific manner.

 Probiotics and Aging

Cell senescence and the exhaustion of the regenerative mechanisms result in loss of tissue functionality, thus providing fertile ground for the onset of multi morbidity. Apart from cancer, neurodegenerative and musculoskeletal disorders; cardiovascular and metabolic disease also present with high frequencies in this demographic, as aging is a major risk factor for chronic inflammatory diseases, such as diabetes and atherosclerosis. In this context, cell senescence and telomere shortening in cardiac cells lead to the progressive degeneration of aortic valves and vascular cells, increasing risk for the incidence of stroke and cardiac arrest. Interestingly, the gut microbiota can present differences between pre diabetic and healthy individuals, as shown during the integrative human microbiome project. Indeed, it was found that insulin-resistant participants exhibited a specific metabolic profile, delayed inflammatory responses, and altered gut microbiome structure compared to insulin-sensitive participants. Importantly, this multilevel approach was efficient in pinpointing disease states prior to clinical manifestations.

New investigations

Refining Probiotic Research in the Elderly Aging is highly personalized process, and thus the genetic, metabolic and microbial signature of advanced age could differ between individuals. The results of novel studies may provide a basis for the differential pace of aging recorded in individuals, as well as the onset of (multi-)morbidity with age. The genetic component of age-related diseases was examined in a recent study, where it was found that diseases that present with late onset in the population, share a common genetic basis. Indeed, there is significant overlap between diseases in terms of loci implicated in longevity. The role of the gut microbiome in ageing is currently a hot topic of study. Microbial residents of the gut co-evolve with the host throughout life. The structure of the gut microbiome is stabilized at around three years of age; during adulthood the composition and function of these communities remain relatively stable, as they can be influenced by a plethora of genetic and environmental factors. Disease-specific microbial signatures during adulthood have been proposed by several studies, however in the case of aging, the gut microbiome undergoes tremendous changes leading to dysbiosis. A shared characteristic of the aging gut microbiome is that the diversity of the microbiome falls dramatically, presenting high inter individual variability. This new unstable composition favors the establishment and proliferation of pathobionts, such as Proteobacteria . These changes can trigger local and systemic inflammation, while also contributing to the weakening of the gut barrier integrity. More specifically, the population shifts result in changes in the metabolic profile of the gut microbiome. For instance, decrease in the populations of short-chain fatty acid (SCFA) producers, such as Akkermansia muciniphila, results in decreased production of acetate, butyrate and propionate, which display anti-inflammatory activity and preserve the function of the gut mucosa. It is important to note however, that these changes may not be exclusively associated to aging, but also to environmental factors, use of medications (for co-morbid diseases/antibiotics), as well as malnutrition. The gut microbiome can be easily manipulated extrinsically; however, the ability of probiotics to alter its structure and function is debatable. Studies on healthy adults have shown that the gut microbiome presents an individual-specific resistance to the colonization of probiotics that may be decreased after antibiotic treatments. Nevertheless, their ability to rehabilitate the structure and function of the gut microbiome is limited and may even have adverse effects by slowing down the full repopulation of the gut. In this light, the fact that the aged microbiome presents a decreased diversity could indicate that probiotic supplementation could more readily modify the gut microbiome. Undoubtedly, the integration of systems biology in probiotic research has unraveled the great complexity of their biological properties, also providing an explanation for contradicting clinical data and inconsistencies of clinical outcomes in individuals.

 Conclusions

 As the worldwide population is ageing rapidly, the need for expanding citizen health span is coming to the forefront. Age is considered an important risk factor for the development of debilitating disease that can increase the dependency of individuals and negatively affect their quality of life. The biological mechanisms of aging are starting to be revealed, and novel approaches, for more efficient management of multi morbidity have been developed. Probiotics that can modulate the root causes of aging, especially inflammation, oxidative stress and cell senescence could comprise useful tools in this direction. Despite the available literature on the beneficial effects of probiotic consumption on age-related diseases, no consensus has been reached for their use in clinical practice. This phenomenon could be attributed to the absence of meticulous characterization of the biology and mechanisms of action of probiotic strains that can enhance the lack of translatability of preclinical studies. Furthermore, current clinical studies present analytical drawbacks that can weaken their arguments and conclusions. With the dawn of the multi-omics era, the use of high throughput platforms to understand the complex host–microbiome–probiotic interactions, could enhance the efficacy and safety of probiotic consumption in the elderly. Conclusively, clinical studies with greater rigor and proper measurement of outcomes to evaluate and systematically classify the holistic effects of probiotic consumption, are required in order to design personalized approaches for the management of age-related disease.

prepared by: Nazila Kassaian

references

میکروارگانیسم های روده و عملکرد شناختی

امروزه تعداد مطالعاتی که در زمینه ارتباط میکروبیوم های روده با مغز  مورد بررسی قرار می گیرد در حال افزایش است. در یک مطالعه جدید محققین به ارتباط تازه ای بین ترکیب محیط میکروبی روده و سلامتِ شناختی افراد دست یافته اند. اگرچه تحقیق بیشتری در این زمینه نیاز است، امید است میکروارگانیسم های روده ای بتوانند هدف مناسبی برای پیشگیری یا درمان بیماری های شناختی باشند.

ارتباط میکروب های روده با مغز

تا کنون دانشمندان روش های بسیاری را بررسی کرده اند که از اثر میکروارگانیسم های موجود در مسیر گوارش بر سلامتی فرد حکایت می کنند. این میکرو ارگانیسم ها – که در مجموع، میکروبیوم نامیده می شوند – به طرز شگفت آوری انفجاری در مطالعات پژوهشی به منظور ارتباطشان با سایر ارگان ها و عملکردهای درونی و بیرونی در سال های اخیر ایجاد کرده اند.

اگرچه تعداد مطالعات در این زمینه بسیار کم بوده و مطالعات بیشتری برای تایید یا رد آن نیاز است، مطالعات پیشین روی حیوانات، احتمال به وجود آمدن تغییرات شناختی در ارتباط با تغییرات ترکیب میکروبیوم های روده را نشان می دهند.

اخیرا نیز تعدادی از محققین در ایالات متحده آمریکا پس از آنالیز داده های یک مطالعه با جامعه آماری بالا از پیدا کردن ارتباط بین ترکیب میکروبیوم روده و وضعیت شناختی بالغین میانسال خبر دادند. افراد شرکت کننده در این مطالعه از ۴ مرکز تحقیقاتی-درمانی در ایالات متحده آمریکا انتخاب شدند. یافته های این مطالعه در کنار تعداد قابل توجهی از مطالعات پیشین، ارتباط احتمالی میکروبیوتای روده با وضعیت شناختی افراد را در طول عمرشان نشان می دهد.

دکتر رایت از اساتید دانشگاه تگزاس در این مورد می گوید: این مطالعه در نگاهی اجمالی به بررسی چگونگی اثربخشی میکروب ها، محیط اجتماعی و رفتار های سلامتی که هر کدام به طور جداگانه می توانند بر سلامتِ شناختی افراد اثرگذار باشند می پردازد. بسیاری از این عوامل در مطالعات گذشته و حیوانی به طور مستقل مورد بحث و بررسی قرار گرفته اند، اما این مطالعه برای اولین بار به ارزیابی و ارتباط این عوامل در افراد ساکن جامعه پرداخته است.

مترجم: راحم رحمتی (Rahem Rahmati)

ویراستار: مرضیه رحیم خراسانی (Marzieh Rahim khorasani)

reference

.Medical News Today

    

پیری سالم،افزایش طول عمر و میکروبیوم روده

تحقیقات جدید نشان می دهند، میکروب های روده نه تنها در جنبه های عملکردی بدن، بلکه در پیری سالم نیز نقش مهمی دارند. یافته ها نشان می دهند میکروبیوم های روده می توانند به بازیابی اختلالات ایمنی و شناختی مرتبط با افزایش سن کمک کنند.

پیری سالم و مراقبت از میکروبیوتای روده 

در نظر گرفتن میکروبیوم روده به عنوان عاملی که بر سلامت و طول عمر افراد تأثیرگذار است، ایده جدیدی نیست. Elie Metchnikoff، پدر علم پروبیوتیک، بیش از یک قرن گذشته پیشنهاد کرد با هدف قرار دادن روده با مصرف باکتری های اسید لاکتیک، مانند باکتری های موجود در ماست، می توان شروع زوال شناختی مرتبط با پیری را به تاخیر انداخت. با مصرف غذاهای مختلف در اوایل زندگی، میکروبیوتای روده به تدریج متنوع و بیشتر شده و تمایل به ثابت ماندن دارند. تقریباً بعد از ۶۰ تا ۶۵ سالگی، تنوع میکروبیوتای روده به طور قابل ملاحظه ای شروع به کاهش می‌کند. مطالعات نشان می دهند رژیم غذایی و تغذیه به شدت بر تغییرات میکروبیوم در سالمندان تأثیر گذار است.

پیری و میکروبیوم روده

پیوند میکروبیوتای مدفوعی

پیوند میکروبیوتای مدفوعی از موش‌های جوان به موش‌های مسن، می تواند آسیب‌های شناختی را کاهش دهد و برخی از جنبه‌های ایمنی محیطی و مغز را معکوس نماید.

اگرچه این یافته‌ها مربوط به موش بوده و در انسان به معادل سازی نیاز دارند، اما آنچه مسلم است اینست که مراقبت از میکروبیوم روده برای سلامت مغز و سیستم ایمنی از گهواره تا گور مهم می باشد. نکته جالب توجه اینست که بیشتر از سن، شیوه زندگی به شکل دادن جوامع میکروبی روده و اطمینان از شباهت آن ها به جوامع میکروبی افراد جوان و سالم، کلیدی تر است.

حفظ غنای میکروبیوم و سد روده، احتمالاً یکی از مؤثرترین روش ها برای داشتن پیری ایمن است. مصرف غنی و متنوع غذاهای ارگانیک گیاهی (تامین کننده فیبر و پلی فنول ها) ایده خوبی برای شروع است.

مترجم: فاطمه زری میدانی (Fatemeh Zari meydani)

ویراستار: مرضیه رحیم خراسانی (Marzieh Rahim khorasani)

references

Thevaranjan N, Puchta A, Schulz C, et al. Age-associated microbial dysbiosis promotes intestinal permeability, systemic inflammation, and macrophage dysfunctionCell Host Microbe. ۲۰۱۷; ۲۱(۴): ۴۵۵-۴۶۶. doi: 10.1016/j.chom.2017.03.002.

Mackowiak PA. Recycling Metchnikoff: probiotics, the intestinal microbiome and the quest for long lifeFront Public Health. ۲۰۱۳; ۱:۵۲. doi: 10.3389/fpubh.2013.00052.

Boehme M, Guzzetta KE, Bastiaanssen TFS, et al. Microbiota from young mice counteracts selective age-associated behavioral effectsNat Aging. ۲۰۲۱; ۱:۶۶۶-۶۷۶. doi: 10.1038/s43587-021-00093-9.

Biagi E, Franceschi C, Rampelli S, et al. Gut microbiota and extreme longevityCurr Biol. ۲۰۱۶; ۲۶(۱۱):۱۴۸۰-۱۴۸۵. doi: 10.1016/j.cub.2016.04.016.

Claesson MJ, Jeffery IB, Conde S, et al. Gut microbiota composition correlates with diet and health in the elderlyNature. ۲۰۱۲; ۴۸۸(۷۴۱۰):۱۷۸-۱۸۴. doi: 10.1038/nature11319.

Sato Y, Atarashi K, Plichta DR, et al. Novel bile acid biosynthetic pathways are enriched in the microbiome of centenariansNature. ۲۰۲۱. doi: 10.1038/s41586-021-03832-5.

شناسایی و نقش پروبیوتیک ها در سلامت و بیماری

وبینار گوارش

انجمن پروبیوتیک و غذاهای فراسودمند با همکاری کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اقدام به برگزاری کارگاه مجازی شناسایی و نقش پروبیوتیک ها در سلامت و بیماری در تاریخ ۲۰ اسفند ۱۴۰۰ کرده است. از علاقمندان به این حوزه دعوت به عمل می آید جهت شرکت در این کارگاه از طریق لینک https://novagene.ir/bbb-room/takgene/ اقدام نمایند.

میکروب های روده مرتبط با سلامت روان

میکروب های روده مرتبط با سلامت روانی

محققان دانشگاه کاتولیک لون بلژیک دریافتند اغلب میکروب های روده انسان، انتقال‌دهنده‌ های عصبی مانند دوپامین و سروتونین تولید می کنند تا به نورون‌ها اجازه دهند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. این نورون ها نه تنها در سلول‌های عصبی مغز بلکه در سیستم عصبی روده نیز وجود دارند. انتقال دهنده های عصبی، بر عملکرد روده و همچنین بر خلق و خو و رفتار افراد تأثیر گذار است.

میکروب های روده مرتبط با سلامت روانی

ارتباط بیماری ها با محیط میکروبی روده

طیف گسترده ای از بیماری های انسانی از بیماری کرون تا آسم، چاقی، دیابت نوع ۲ و حتی بیماری های رفتاری-درمانی با دیس بیوزیس میکروب های روده مرتبط هستند. در مطالعه ای محققان فنلاندی، میکروبیوم روده ۱۰۵۴ مرد و زن بالغ را آنالیز کردند. آنها دریافتند افرادی که از افسردگی رنج می برند فاقد باکتری های Dialister و Coprococcus در بین میکروب های روده هستند. اینکه اشخاص یک درمان دارویی ضد افسردگی را دنبال کرده باشند یا نه به نظر نمی رسد اثری روی نتایج داشته باشد.

افسردگی و میکروبیوم روده

افراد افسرده متفاوت غذا می خورند و به همین دلیل ترکیب میکروبی روده آن ها با افراد سالم فرق دارد. همچنین میکروبیوتای افراد افسرده با افراد غیر افسرده به دلیل داروهای ضد افسردگی با یکدیگر متفاوت است. برای مثال، فراوانی باکتری لاکتوباسیلوس، که در ارتباط روده-مغز نقش دارد، در افراد افسرده که هیچ داروی ضد افسردگی مصرف نمی کنند، بالاتر است. چنانچه این دسته از افراد درمانی را دنبال می کردند، این افزایش تراکم مشاهده نمی شد.

نتیجه گیری

این یافته‌ها نیازمند مطالعات و تحقیقات بیش تری هستند، اما می‌توانند باعث درک عمیق‌تری از محور روده-مغز و یافتن درمان‌های جدید بیماری‌های روانی شوند.

مترجم: فاطمه زری میدانی (Fatemeh Zari meydani)

ویراستار: مرضیه رحیم خراسانی ( Marzieh Rahim khorasani)

reference

Valles-Colomer M, Falony G, Darzi Y, et al. The neuroactive potential of the human gut microbiota in quality of life and depressionNature Microbiology, ۲۰۱۹. doi: 10.1038/s41564-018-0337-x

سلامت روان و میکروبیوم های روده

Gut microbiota and mental health

همان طور که علائم خیلی از احساسات مثل ترس، اضطراب، عشق در شکم حس می شود، میکروب های شما هم می توانند روی مغز و احساسات شما تاثیر گذار باشند. مراقبت از روده می تواند به پیشگیری از برخی بیماری های روانی کمک کند.

محیط میکروبی روده با اختلالات سلامت روان مثل افسردگی و اسکیزوفرنی ارتباط دارد.

محیط میکروبی روده ی افراد مبتلا به افسردگی، اوتیسم یا اسکیزوفرنی می تواند باعث رفتارهای وابسته به آن شود. استفاده از محیط میکروبی روده به عنوان هدف بالقوه برای کشف باکتری های دخیل در سلامت روان هستند. اگر شما به هنگام عاشق شدن، یا قبل از شروع به کار جدید مضطرب شده باشید، متوجه خواهید شد که چگونه روده و مغز با هم مرتبط هستند. تعریف محور مغز-روده در دهه های اخیر تکامل یافته و تعداد اختلالات سلامت روان مرتبط با تغییرارت محیط میکروبی روده در حال افزایش هستند.

سایکوبیوتیک ها یکی از درمان های جایگزین جدید هستند که روده را مورد هدف قرار می دهند تا به سلامت مغز کمک کنند. برای توسعه ماده ای که محیط میکروبی روده را هدف قرار دهد تا برخی اختلالات سلامت روان بهبود یابند، پژوهشگران باید باکتری های دخیل در اختلالات مختلف سلامت روان را پیدا کنند.

یک تیم انگلیسی به سرپرستی دکتر Allan H. Young تغییرات میکروبی در اختلالات افسردگی، دوقطبی، اسکیزوفرنی، آنورکسی، اضطراب، اختلال وسواس، اختلال استرس پس از سانحه و اختلال بیش فعالی را اندازه گیری کرد، تا بتواند الگوی قابل مشاهده ای برای اختلالات مختلف سلامت روان در جهان تعیین کند.

محیط میکروبی روده و سلامت روان

بیماران دارای اختلالات سلامت روان تنوع کمتری در محیط میکروبی روده دارند

تنوع معیاری است که به طور گسترده برای بررسی محیط میکروبی روده استفاده می شود و به تعداد گونه های متفاوت باکتری حاضر در روده و توزیع آن ها بستگی دارد. مطالعات نشان می دهد تنوع باکتریایی در بیماران دارای اختلال سلامت روان در مقایسه با افراد سالم کمتر می باشد.

تنوع میکروب های مفید در بیماران اختلال روان

بیماران مبتلا به اختلالات مذکور در مقایسه با افراد سالم میزان کمتری از متابولیت های تولید شده توسط میکروب های مفید مثل اسیدهای چرب زنجیره کوتاه با خواص ضدالتهابی دارند. تغییرات در محیط میکروبی روده با مصرف داروهای اختلالات روانی مختلف ارتباط دارند. نتایح نشان می دهد که چیزی که می تواند برای یک بیمار درست باشد می تواند برای دیگری نادرست باشد. این موضوع اهمیت پزشکی شخصی سازی شده برای هر فرد را نشان می دهد.

این مطالعه باعث شد بهتر درک کنیم که چگونه محیط میکروبی روده بیماری با اختلال روانی از فرد سالم متفاوت است، تا بتواند به توسعه درمان های جایگزین وابسته به محیط میکروبی روده برای اختلالات سلامت روان در آینده کمک کند.

مترجم: سیده زینب حسینیان( Zeynab Hoseynian)

ویراستار: مرضیه رحیم خراسانی( Marzieh Rahim khorasani)، پریسا هاشمی(Parisa Hashemi)

Reference

Nikolova VL, Smith MRB, Hall LJ, Cleare AJ, Stone JM, Young AH. Perturbations in Gut Microbiota Composition in Psychiatric Disorders: A Review and Meta-analysis. JAMA Psychiatry. 2021 Sep 15:e212573. doi: 10.1001/jamapsychiatry.2021.2573. Epub ahead of print. Erratum in: JAMA Psychiatry. 2021 Nov 3;: PMID: 34524405; PMCID: PMC8444066.

 

 

 

ورزش و میکروب های روده

ورزش و میکروب روده

با وجود آن که رژیم غذایی و درمان دارویی، به عنوان اصلی ترین عوامل محیطی موثر بر محیط میکروبی روده شناخته شده اند، تحقیقات انجام شده در ورزشکاران حرفه ای نشان داده است که فعالیت بدنی نیز با ترکیب میکروب های روده ارتباط تنگاتنگی دارد. تا قبل از این مطالعه، هیچ تحقیقی جهت بررسی چگونگی اثر انجام تمرین ورزشی استقامتی بر ترکیب، ظرفیت عملکردی و متابولیت های میکروب های روده انجام نشده بود.

مطالعات جدید شواهدی مبنی بر این که ورزش می تواند مستقل از رژیم غذایی، ترکیب میکروب های روده را تغییر دهد ارائه می دهند.

در یک مطالعه جدید توسط دکتر Jeffrey Woods و همکاران از دانشگاه ایلینوی آمریکا، نشان داده شده که تمرینات ورزشی، مستقل از رژیم غذایی می توانند هم در ترکیب و هم در عملکرد میکروب های روده انسان موثر باشد.

اثر ورزش بر میکروبیوم روده

محققان ۱۸ فرد بالغ لاغر و ۱۴ فرد چاق بدون تحرک را در یک برنامه ورزشی وارد کردند. افراد تمرینات قلبی عروقی نظارت شده ای، با شدت پیشرونده از متوسط (۶۰% توان ضربان قلب) تا شدید (۷۵% توان ضربان قلب)، به مدت ۳۰ الی ۶۰ دقیقه، سه بار در هفته به مدت ۶ هفته متوالی، انجام دادند. نمونه مدفوع آن ها برای آنالیز میکروبیوم روده، قبل و بعد از دوره ی ۶ هفته ای ورزش و همچنین بعد از ۶ هفته عدم تحرک جمع آوری شد. به طور خلاصه، در این مطالعه، با تغییر سبک زندگی بدون تحرک به  سبک فعال تر و سپس مجددا به یک وضعیت بدون تحرک، تغییرات در ترکیب میکروب های روده در شرکت کنندگان مورد بررسی قرار گرفت.

رژیم غذایی شرکت کنندگان در طول مطالعه ثابت باقی ماند. همچنین، محققان عوامل دیگری از جمله وضعیت چاقی و مصرف آنتی بیوتیک را که به طور موقت میکروب های روده را تحت تاثیر قرار می دهند کنترل کردند. نتایج نشان داد ورزش در شرایطی تاثیرات مفید ماندگار بر میکروبیوتای روده ایجاد میکند که تداوم داشته باشد.

نتیجه گیری

یافته های مطالعات نشان می‌دهد، تمرینات ورزشی باعث ایجاد تغییرات ترکیبی و عملکردی در میکروبیوم روده می‌شود که مستقل از رژیم غذایی، به وضعیت چاقی و مداومت در ورزش وابسته است. نتایج نشان می‌دهند تغییرات ناشی از ورزش در میکروبیوتای روده می‌تواند مستقیماً بر پاسخ میزبان به کلونیزاسیون میکروبیوتای روده و کولیت ناشی از مواد شیمیایی تأثیر گذار باشد.

به گفته پروفسور Jeffrey Woods ورزش می تواند مستقل از رژیم غذایی یا سایر عوامل بر روده شما تأثیر گذار باشد. نکته اصلی این است که تفاوت‌های واضحی در نحوه واکنش میکروبیوم یک فرد چاق در مقایسه با یک فرد لاغر به ورزش وجود دارد و تحقیقات بیشتری احتیاج داریم تا مشخص کنیم چرا این چنین است.

مترجم:  فاطمه زری میدانی(Fatemeh Zari meydani)، راحم رحمتی(Rahem Rahmati)

ویراستار: مرضیه رحیم خراسانی(Marzieh Rahim khorasani)، نازیلا کسائیان(Nazila Kassaian)

references

Allen JM, Mailing LJ, Niemiro GM, et al. Exercise alters gut microbiota composition and function in lean and obese humans. Med Sci Sports Exerc. 2017; doi: 10.1249/MSS.0000000000001495.

Allen JM, Mailing LJ, Cohrs J, et al. Exercise training-induced modification of the gut microbiota persists after microbiota colonization and attenuates the response to chemically-induced colitis in gnotobiotic mice. Gut Microbes. 2017; 1-16. doi: 10.1080/19490976.2017.1372077.

 

 

 

فعالیت مغزی و ارتباط آن با میکروب های روده

فعالیت مغزی و ارتباط آن با میکروب های روده

در شرایط احساسی یا وقتی اضطراب قبل از امتحان دارید، دستگاه گوارش شما واکنش نشان میدهد. در این شرایط گاها معده درد را تجربه کرده اید. اگرچه ارتباط علمی بین گوارش و احساسات هنوز در هاله ای از ابهام است، برخی از شواهد نشان می دهد که محیط میکروبی روده می تواند درارتباط بین روده و مغز انسان نقش مهمی داشته باشد.

فعالیت مغزی و ارتباط آن با میکروب های روده

به تازگی پژوهشگران، ارتباط بین محیط میکروبی روده و واکنش های احساسی_رفتاری انسان را نشان داده اند. در این مطالعه، ۴۰ زن سالم انتخاب و بسته به ترکیب باکتری های روده به ۲ گروه تقسیم گردیدند.  مشاهده شد بیشتر زنان، گروهی از باکتری ها به نام باکتریوئیدها را در روده خود دارند، در حالی که پرِووتلا در ۷ مورد از آنان غالب بود.

دانشمندان ساختار مغز زنان و همچنین فعالیت مغزی آنها را در حین نمایش تصاویر منفی بررسی کردند. آنها دریافتند زنان متناسب با نوع باکتری غالب محیط میکروبی روده خود واکنش متفاوتی نسبت به محرک ها نشان می دهند. همچنین مشاهده کردند زنان با جمعیت باکتریوئید بیشتر در روده، دارای ماده خاکستری ضخیم تری در قشر فرونتال و اینسولای مغز هستند که مسئول پردازش اطلاعات پیچیده می باشد و در ضمن هیپوکامپ حجیم تری دارند که مسئول پردازش فرآیندهای مربوط به حافظه است. در زنان با جمعیت پرووتلای بیشتر در روده، حجم ماده خاکستری کمتر است اما ارتباطات بیشتری بین نواحی مغزی که مسئول فرایندهای احساسی و توجه است، وجود دارد.

طبق این مطالعه که به دنبال تحقیقات قبلی انجام شد، محققان دریافتند تنوع باکتری های روده متأثر از رژیم غذایی، بر عملکرد مغز اثرگذار است. هنگامی که گروه دوم زنان در طول آزمایش تصاویر منفی را مشاهده کردند، هیپوکامپ آنها فعالیت کمتری داشت. گروه دارای باکتریوئید بیشتر، هنگام مشاهده تصاویر، سطوح بالاتری از اضطراب، ناراحتی و تحریک پذیری را نسبت به گروه دیگر گزارش کردند.

در حال حاضر محققان نمی دانند که آیا باکتری های موجود در روده بر رشد مغز و فعالیت آن هنگام مواجهه با محرک های احساسی و ناخوشایند تأثیر می گذارند یا برعکس، تفاوت های موجود در مغز بر نوع باکتری های موجود در روده اثر دارد؟

مترجم: سیده فاطمه سادات مدنی(Seyedeh Fatemeh Sadatmadani)

ویراستار: نازیلا کسائیان(Nazila Kassaian)، لاله هویدا(Laleh Hoveida)

Reference

Tillisch K, Mayer E, Gupta A, et al.  T, Zeevi D, Zmora N, et al. Brain structure and response to emotional stimuli as related to gut microbial profiles in healthy women. Psychosomatic Medicine. 2017. DOI: ۱۰.۱۰۹۷/PSY.0000000000000493