عموما سیب زمینی به علت داشتن مقادیر زیاد کربوهیدرات عامل چاقی و بیماری های متابولیک محسوب می شود. مطالعه اخیر توسط دکتر توماس اشمیت نشان می دهد سیب زمینی به دلیل دارا بودن نشاسته مقاوم، برای میکروبیوتای روده و در نتیجه سلامت بدن مفید می باشد.
اگرچه سیب زمینی دارای مقادیر بالای نشاسته است که به راحتی هضم شده و به سرعت قند خون را بالا می‌برد، اما حاوی نشاسته مقاوم نیز می باشد. نشاسته مقاوم نوعی فیبر است که در برابر هضم شدن توسط آنزیم های گوارشی مقاوم است. نکته جالب توجه اینست که، نشاسته مقاوم به جای شکستن توسط آنزیم های گوارشی، توسط میکروب های مفید روده شکسته می‌شود. این عمل موجب تولید اسیدهای چرب کوتاه زنجیره مانند بوتیرات شده که برای سلامتی بدن بسیار مفید می باشد.
مقایسه نشاسته مقاوم در سیب زمینی با دیگر مواد
هدف از این مطالعه، مقایسه توانایی انواع مختلف نشاسته مقاوم در اثرگذاری بر سطح بوتیرات در روده بوده است. بوتیرات عملکردهای زیادی در روده و بدن دارد. یکی از نقش های اصلی آن استفاده شدن به عنوان منبع اصلی انرژی برای سلولهای پوششی روده است. در واقع، بوتیرات تا ۹۰٪ کل انرژی مورد نیاز سلولهای پوششی روده را تأمین می کند.
در این تحقیق، از ۱۷۴ دانشجوی سالم استفاده گردید. تغییری در رژیم غذایی داوطلبین به جز افزودن نشاسته مقاوم توسط مکمل های غذایی ایجاد نگردید. تیم تحقیقاتی اثر نشاسته قابل هضم (گروه کنترل) را با اثر نشاسته مقاوم سیب زمینی، نشاسته مقاوم ذرت و اینولین موجود در ریشه کاسنی به لحاظ تولید بوتیرات مقایسه کردند. نتایج نشان داد، نشاسته مقاوم سیب زمینی منجر به بیشترین میزان تولید بوتیرات در مقایسه با دیگر موارد گردید. نکته قابل تامل این است که گرچه تمامی نشاسته های مورد آزمایش بر ترکیب میکروبیوتای روده تاثیرگذار بودند، اما این بدان معنا نیست که هر تغییر در میکروبیوتای روده لزوما به معنی افزایش تولید بوتیرات است.
دانشمندان معتقدند رژیم غذایی متنوع همچنان بهترین رویه برای داشتنن میکروبیوتای روده متعادل و درنتیجه بدن سالم است.
مترجم: فاطمه بامری نژاد، تسنیم ادیبی
ویراستار: پریسا هاشمی، نازیلا کسائیان
منابع
Baxter, Nielson T, Alexander W Schmidt, Arvind Venkataraman, Kwi S Kim, Clive Waldron, and Thomas M Schmidt. 2019. “Dynamics of Human Gut Microbiota and Short-Chain Fatty Acids in Response to Dietary Interventions with Three Fermentable Fibers.” MBio 10 (1): e02566-18. https://doi.org/10.1128/mBio.02566-18.
