نوشته‌شده در

بی اشتهایی عصبی و میکروبیوتای روده

بی اشتهایی عصبی یک اختلال رایج خوردن در زنان نوجوان است که درمان موفقیت آمیزی ندارد. مطالعات انسانی و حیوانی اخیر، پیوندهای جدیدی را بین تغییر میکروبیوتای روده، اشتها و تنظیم وزن بدن در بی‌اشتهایی عصبی نشان داده است.

بی اشتهایی عصبی یک اختلال روانپزشکی بوده  که با سوءتغذیه شدید مزمن و گرسنگی مشخص می شود. در اکثر موارد این بیماری در آغاز نوجوانی شروع و کم کم به یک بیماری پایدار تبدیل می شود که در ۴۰ درصد موارد می تواند کشنده باشد. اگرچه درمان بی اشتهایی ترکیبی از گفتار درمانی با تغذیه مجدد است، نتایج نشان داده است که این روش اثربخشی محدودی در بازگرداندن تعادل جسمی و روانی دارد. مطالعات محدودی پیرامون اهمیت ارتباط روده و مغز و تغییرات میکروبیوم روده در ایجاد بی اشتهایی وجود دارد.  با این حال، تعیین نقش دقیق میکروبیوتای روده در بی اشتهایی کلیدی برای مداخلات بالینی است.

بی اشتهایی عصبی

نقش میکروارگانیسم ها در بی اشتهایی عصبی

دانشمندان دریافتند که در مقایسه با زنان سالم با وزن مناسب، تفاوت هایی در سطوح هر دو جمعیت ویروسی و باکتریایی نمونه مدفوع زنان مبتلا به بی اشتهایی وجود دارد و با افزایش غلظت و تنوع ویروسی، تنوع کلی باکتری کاهش می یابد. با تجزیه و تحلیل ترکیب باکتری های روده هر فرد، متوجه شدند که در زنان مبتلا به بی اشتهایی، سطوح برخی باکتری های مشخص بالا و سطح برخی کاهش داشته و عملکرد آنها نیز تغییر کرده است. به عنوان مثال، کاهش باکتری تولید کننده ویتامین B1 ممکن است کاهش این ویتامین را در بیماران بی اشتهایی عصبی توضیح دهد.

۳۵ متابولیت سرمی مربوط به میکروبیوتا در آزمایش خون این بیماران نیز یافته شده است که با بی اشتهایی در ارتباط هستند، مانند افزایش سطح اسیدهای صفراوی ثانویه و متابولیت های تریپتوفان که در تنظیم سیری و فعالیت سروتونین نقش دارند. این عناصر ممکن است منشأ عدم حساسیت به گرسنگی بوده و در نتیجه به حفظ بی اشتهایی عصبی کمک کنند. با توجه به این موضوع، علائم اختلال خوردن از طریق پرسشنامه ای توسط بیماران تکمیل شد که نشان داد بین فراوانی باکتری های خاص و اعتماد به نفس پایین، کمال‌گرایی و عدم تعادل عاطفی ارتباط وجود دارد. علائم خاص مرتبط با بی اشتهایی عصبی، مانند تمایل شدید لاغری و نارضایتی از بدن نیز با میکروبیوم روده ارتباط دارند.

دانشمندان همچنین تأثیر میکروبیوتا بر علائم بی اشتهایی را از طریق پیوند نمونه‌های مدفوع (FMT) از شرکت‌کنندگان مبتلا به بی‌اشتهایی و شرکت کنندگان با وزن سالم به موش‌های فاقد میکروب‌های روده‌ای مقلد بی اشتهایی با رژیم غذایی محدود سنجیدند. نتایج نشان داد که موش‌های دریافت کننده میکروبیوم‌ افراد بی‌اشتها در ابتدا وزن بیشتری از دست داده و در طول زمان کاهش وزن کمتری داشتند. نتایج این مطالعه همچنین نشان داد که در موش‌هایی که میکروبیوم افراد بی‌اشتها را دریافت کردند، بیان برخی از ژن‌های سرکوب‌کننده اشتها (برای مثال، ژن‌های Bdnf و Cartpt) در مرکز کنترل اشتهای مغز (هیپوتالاموس) افزایش یافت. در سطح بافت چربی نیز ژن‌هایی که چربی سفید (ذخیره انرژی) را به چربی قهوه‌ای (مبدل انرژی به گرمای بدن) تبدیل می‌کنند افزایش یافتند. این نتایج نقش بالقوه تغییرات میکروبیوم روده را در بهبود بی اشتهایی برجسته می کند. با این حال، این روابط علت و معلولی مستلزم بررسی های دقیق هستند.

نتیجه گیری

اگرچه ترکیبی از درمان‌های تغذیه‌ای و روانپزشکی باید در هسته اصلی درمان بی اشتهایی باشد اما تجزیه و تحلیل بیشتر لازم است تا با روش هایی از قبیل از بین بردن میکروب های تغییریافته با آنتی بیوتیک ها یا استفاده از FMT یا پروبیوتیک برای القای میکروب های مفید، نقش میکروبیوم روده در بهبودی بی اشتهایی را بسنجد. با اینکه بازگشت وزن نقش اصلی را در توانبخشی تغذیه ای در افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی دارد، با توجه به یافته های فعلی، میکروبیوم روده نیز باید به عنوان بخشی از مداخلات بالینی تغذیه برای درمان بهینه بی اشتهایی در نظر گرفته شود.

مترجم: فاطمه زری میدانی (Fatemeh Zari Meidani)

ویراستار: مرضیه رحیم خراسانی (Marzieh Rahim khorasani)

رفرنس ها:

نوشته‌شده در

میکروبیوتای روده و سرطان

نقش تغییر در محیط میکروبی روده در درمان دیابت

مطالعات اخیر نشان می دهد ارتباط عمیقی بین میکروبیوتای روده و بیماری های مختلف، به ویژه سرطان، وجود دارد. میکروبیوتای روده که تعداد بی شماری از باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و سایر میکروارگانیسم ها را در بر می گیرد، از طریق مکانیسم های مختلف نقشی اساسی در حفظ سلامت میزبان ایفا می کند. میکروبیوتای روده به عنوان یک تنظیم کننده حیاتی عمل می کند و بر پاسخ ایمنی تأثیرگذار است در نتیجه بر توانایی بدن برای شناسایی و از بین بردن سلول های سرطانی موثر می باشد. تحقیقات نشان می دهد که تغییرات در ترکیب محیط میکروبی روده می‌تواند باعث ایجاد اختلال در سیستم ایمنی شود و به طور بالقوه در شروع و پیشرفت تومور نقش داشته باشد.

تغییر میکروبیوم روده و سرطان

میکروبیوتای روده به طور فعال در تولید متابولیت و تعدیل در محیط روده شرکت می کند. برخی از باکتری ها متابولیت هایی مانند اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه (SCFAs) تولید می کنند که خواص ضد التهابی دارند و به حفظ یکپارچگی سد روده کمک می کنند. برعکس، دیس بیوز، عدم تعادل در ترکیب میکروبی روده، می‌تواند منجر به تولید متابولیت‌های مضر، تحریک التهاب و آسیب سلولی شود و در نتیجه محیطی مناسب برای سرطان‌زایی ایجاد کند. به عنوان مثال، در سرطان کولورکتال ارتباط قوی با دیس بیوز میکروبی روده نشان داده می شود. مطالعات تغییراتی را در ترکیب میکروبیوتای روده در افراد مبتلا به سرطان کولورکتال شناسایی کرده‌اند که بر نقش بالقوه گونه‌های باکتریایی خاص در ترویج یا مهار رشد تومور تاکید می‌کند.

تاثیر میکروبیوم روده بر سرطان

تحقیقات در حال ظهور تأثیر میکروبیوتای روده را بر اثربخشی درمان‌های سرطان روشن کرده‌ است. روش درمانی ایمونوتراپی که سیستم ایمنی را برای مبارزه با سرطان مهار می کند، با میکروبیوتای روده مرتبط است. مطالعات نشان داده‌اند که جمعیت‌های میکروبی خاص در روده می‌توانند بر پاسخ به ایمونوتراپی تأثیر گذار باشند و پتانسیل دستکاری میکروبیوتای روده برای افزایش نتایج درمان را دارند.

اکتشاف نقش میکروبیوتای روده در سرطان، علاقه قابل توجهی را به مداخلات درمانی با هدف قرار دادن میکروبیوم برانگیخته است. رویکردهایی مانند پروبیوتیک ها، پری بیوتیک ها، اصلاح رژیم غذایی، و پیوند میکروبیوتای مدفوع (FMT) به عنوان استراتژی های بالقوه برای تعدیل میکروبیوتای روده و در نتیجه، تأثیر بر توسعه سرطان و نتایج درمان است.

نتیجه گیری

تحقیقات رو به رشد بر اهمیت میکروبیوتای روده در بیولوژی سرطان تأکید می‌کند. استفاده از این دانش نویدبخش راهبردهای نوآورانه در پیشگیری، درمان سرطان و پزشکی شخصی است. با ادامه تلاش‌های تحقیقاتی برای کشف پیچیدگی‌های میکروبیوتای روده و پیامدهای آن برای سرطان، به طور فزاینده‌ای آشکار می‌شود که این جامعه میکروبی پیچیده این پتانسیل را دارد که رویکرد ما در مدیریت سرطان را متحول کند و راه را برای عصر جدیدی در پزشکی دقیق هموار کند.

مترجم: مهشاد حیدریان

ویراستار: مرضیه رحیم خراسانی

نوشته‌شده در

آلاینده های هوا و اختلالات گوارشی

آلاینده های هوا و بیماری های گوارشی

تصور میشود که اختلالات عملکردی دستگاه گوارش گروهی از اختلالات پیچیده و چند عاملی هستند که پاتوفیزیولوژی مشخصی ندارند. از سوی دیگر، ژنتیک، اختلالات عملکرد روده و مغز، التهاب مخاطی، تغییرات میکروبیوتای روده، تغییرات حرکتی دستگاه گوارش، و عوامل محیطی، مانند رژیم غذایی و استرس ممکن است عوامل کلیدی در ایجاد این بیماری ها باشند. علاوه بر این، باکتری ها، گاستروانتریت تک یاخته ای یا ویروسی و عوامل بیماری زا مانند کمپیلوباکتر ژژونی، شیگلا سونئی، سالمونلا انتریکا، و اشرشیاکلی ممکن است در بروز این اختلالات نقش داشته باشند.

نقش آلودگی هوا در بیماریهای عملکردی گوارشی و میکروبیوم روده

طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، تقریبا ۹۰ درصد مردم جهان در معرض آلودگی هوا هستند. آلاینده های گازی می توانند بردستگاه گوارش از طریق ترویج التهاب سیستمیک تاثیر گذار باشند. از این رو، آلودگی می تواند با تغییرات در تنوع فلور روده باعث دیس بیوز و بیماری های روده ای شود. چندین مطالعه در مورد تاثیر آلودگی هوا برسلامت انسان انجام شده است، به ویژه تأثیر آن بر دستگاه تنفسی و  بیماریهای قلبی عروقی با این حال، نقش آلودگی هوا در پاتوژنز بیماری های دستگاه گوارش، مانند اختلالات عملکردی دستگاه گوارش ، هنوز تا حد زیادی ناشناخته است ونیازبه مطالعات بیشتری دارد.

تاثیر آلودگی هوا بر میکروبیوتای روده در سال های اخیر به طور فزاینده ای مورد توجه قرار گرفته است. تاریخچه مطالعات در مورد رابطه بین آلودگی هوا و میکروبیوم روده انسان به سال ۱۹۸۹ برمی گردد. این مطالعه به کشت گونه های باکتریایی مربوط میشد که نشان داد مواجهه شغلی با فلزات سنگین همراه است با افزایش انتروباکتریاسه های مقاوم به جیوه در میکروبیوم روده. علاوه بر این، مطالعات دیگر نشان داده اند که میکروبیوتای روده می تواند ذرات بلعیده شده را به متابولیتهای سمی تبدیل کند در نتیجه، این متابولیت ها به گردش خون آزاد می شوند.

آلاینده های بلعیده شده می توانند یکپارچگی سد روده را به خطر بیندازند و به دلیل تأثیر بر میکروبیوتای روده احتمالاً ترکیب میکروبیوم روده را تغییر می دهند. آلاینده های جذب شده ممکن است فراوانی میکروارگانیسم های مفید مانند لاکتوباسیلوس و بیفیدوباکتریوم که نقش حیاتی در محافظت از روده ایفا می کنند را کاهش دهند. آلاینده ها می توانند فراوانی عوامل پیش التهابی را افزایش دهند. همچنین افزایش گونه های باکتریایی از خانواده Bacteroidaceae با میزان بالای O3 مربوط است. شایان ذکر است که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا ناشی از ترافیک می تواند فراوانی باکتروئیداسه را کاهش داده و فراوانی Coriobacteriaceae را افزایش دهد. در نهایت، آلاینده ها محتلف هوا مانند ازن، SO2 و PM می توانند شمار فاسکولارکتوباکتریوم، اگرتللا و کلستریدیوم را تغییر دهند.

مترجم: مهشاد حیدریان

ویراستار: مرضیه رحیم خراسانی

نوشته‌شده در

ارتباط ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی نوزاد با میکروبیوتای روده و شیر مادر

اثرات آنتی بیوتیک ها بر تنوع باکتریایی روده انسان در اوایل زندگی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مشخص شده است که روده نوزادان بدون توجه به قرار گرفتن در معرض آنتی بیوتیک، مقادیر بالایی از ژن های مقاوم به آنتی بیوتیک را در مقایسه با بزرگسالان حمل می کند.

مطالعه جدید نشان می دهد، میکروبیوم‌های روده و شیر مادر ممکن است در دستیابی نوزاد به ژن‌های مقاومت آنتی‌بیوتیکی و عناصر ژنتیکی متحرک نقش داشته باشند. محققان شیر مادر و میکروبیوم های مدفوع نوزاد و مادر را طی ۸ ماه آنالیز کردند. میکروبیوتای مدفوع نوزادان، ژن‌های مقاومت آنتی‌بیوتیکی و ترکیبات ژنتیکی متحرک نوزادان بسیار شبیه ترکیبات مادرانشان بود. بالاترین سطوح شباهت مشترک در شیر مادر مشاهده شد، به طوری که ۷۰ درصد از ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی در شیر مادر با ژن های موجود در روده نوزاد همپوشانی داشتند.

همچنین نوزادان مادرانی که در حین زایمان آنتی‌بیوتیک دریافت کرده‌اند، دارای تعداد بیشتری از ژن‌های مقاومت آنتی‌بیوتیکی خاص و همچنین عناصر ژنتیکی متحرک بودند. علاوه بر این، تغذیه با شیر مادر برای کمتر از ۶ ماه منجر به افزایش برخی از ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی مانندتتراسایکلین ها بود.

فراوانی ژن مقاومت آنتی بیوتیکی نیز با ترکیب میکروبیوم نوزادان و مادران مرتبط بود. این نتایج نشان می دهد که برهمکنش بین گروه های مختلف طبقه بندی در میکروبیوم روده نوزادان و مادران و در شیر مادر ممکن است مقاومت آنتی بیوتیکی را شکل دهد. اشرشیا کلی باکتری مشترکی بود که به شدت با فراوانی ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی همبستگی داشت.

نتیجه گیری

یافته‌ها نشان می‌دهند، ژن مقاومت آنتی بیوتیکی هم از طریق شیر مادر و هم از طریق میکروبیوتای روده مادر منتقل می شود. با این وجود، ترکیب میکروبیوم روده تعیین کننده اصلی در بار مقاومت کلی آنتی بیوتیک است.

مترجم: پریسا هاشمی (Parisa Hashemi)

ویراستار: مرضیه رحیم خراسانی (Marzieh Rahim khorasani)

Reference

https://www.gutmicrobiotaforhealth.com/the-source-of-antibiotic-resistance-genes-in-the-infant-gut-may-rely-on-the-mothers-gut-and-breast-milk-microbiota/?search=antibiotic

 

 

 

 

 

 

نوشته‌شده در

آلودگی هوا و اثرات آن بر میکروبیوتای روده

تاثیر آلودگی بر روده نوزاد

مطالعه جدید محققان دانشگاه کلرادو نشان می دهد قرار گرفتن نوزاد در معرض سطوح بالای آلودگی هوا در شش ماه اول زندگی می تواند بر میکروبیوتای روده آن ها تأثیر گذار باشد و خطر ابتلا به آلرژی، چاقی، دیابت و بیماری های مغزی را افزایش دهد.

این اولین مطالعه ای است که به رابطه بین آلودگی هوا و میکروبیوتای روده در حال رشد نوزادان می پردازد و ارتباط بین آلاینده های استنشاق شده، مانند همه آلاینده های تولید شده توسط ترافیک یا صنعت، و تغییرات میکروبیوم روده در اوایل زندگی را نشان می دهد.

محققان ارتباط قابل توجهی بین سطوح قرار گرفتن در معرض آلاینده های هوا و ترکیب میکروبیوتای روده پیدا کردند. نوزادانی که در معرض آلودگی قرار گرفتند، باکتری هایی در روده خود داشتند که با بیماری های التهابی و متابولیک مرتبط بودند.

ذرات معلق در هوا و تاثیر آن بر میکروب های مفید روده

دانشمندان نمونه‌های مدفوع ۱۰۳ نوزاد سالم را که عمدتاً از شیر مادر تغذیه می‌کردند تجزیه و تحلیل کردند. برای محاسبه قرار گرفتن افراد در معرض آلودگی هوا، آنها از داده های آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده استفاده کردند که کیفیت هوا را به صورت ساعتی کنترل می کند. بنابراین، آنها قادر به تخمین قرار گرفتن در معرض ذرات ریز قابل استنشاق مانند PM2.5 و PM10 و NO2 بودند که عمدتاً از ترافیک، کارخانه‌ها، آتش‌سوزی‌های جنگلی و سایت‌های ساختمانی ناشی می‌شدند.

Postnatal exposure to ambient air pollutants is associated with the composition of the infant gut microbiota at 6-months of age

نوزادانی که در معرض ذرات PM2.5 بودند، ۶۰ درصد کمتر از دیگر نوزادان در معرض نبوده میکروب مفید مرتبط با  سلامت روده را داشتند. همچنین نوزادانی که در معرض ذرات PM10 بودند، ۸۵ درصد کمتر، میکروب های مفیدی که از بروز بیماریهای سیستمیک، التهابی، سرطان، MS و مشکلات سلامت روان در بزرگسالان جلوگیری می کنند را داشتند.

قرار گرفتن در معرض PM2.5 ترکیب میکروبی Bifidobacteria و Bacteroidetes را در روده تغییر می‌دهد. از آنجایی که این میکروب های مفید استانداردهای طلایی در میکروبیوم‌های نوزادان هستند و با فوایدی بر سلامتی آنان مرتبط می باشد، لذا باید مطالعات بیشتری انجام شود تا بینش عمیقی در مورد مکانیسم هایی که آلودگی ممکن است باعث ایجاد تغییراتی در میکروبیوتای روده نوزاد شود و اینکه آیا این تغییرات عواقب پایداری برای سلامت نوزاد در طول زندگی دارد یا خیر، انجام شود.

نتیجه گیری

قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا با مشخصات میکروبی التهابی روده همراه بود که ممکن است به مجموعه ای از پیامدهای نامطلوب سلامتی در آینده کمک کند. نویسندگان این مطالعه تغذیه با شیر مادر را تا حد امکان به عنوان راهی برای ایجاد یک میکروبیوم سالم در نوزادان توصیه می کنند، که ممکن است به جبران برخی از اثرات نامطلوب قرار گرفتن در معرض آلودگی های محیطی کمک کند.

مترجم: راحم رحمتی (Rahem Rahmati)

ویراستار: مرضیه رحیم خراسانی (Marzieh Rahim khorasani)

Reference

Bailey MJ, Holzhausen EA, Morgan ZEM, Naik N, Shaffer JP, Liang D, Chang HH, Sarnat J, Sun S, Berger PK, Schmidt KA, Lurmann F, Goran MI, Alderete TL. Postnatal exposure to ambient air pollutants is associated with the composition of the infant gut microbiota at 6-months of age. Gut Microbes. ۲۰۲۲ Jan-Dec;14(1):2105096. doi: 10.1080/19490976.2022.2105096

 

نوشته‌شده در

استخوان های سالم و میکروبیوتای روده

ارتباط استخوان و میکروبیوم روده

بر هم خوردن محیط میکروبی روده می تواند منجر به تحلیل استخوان ها و افزایش خطر شکستگی آن ها شود. مقاله حاضر درباره نقش میکروبیوتای روده در سلامت استخوان و دستکاری میکروبیوتای روده به واسطه مصرف پروبیوتیک های خوراکی است.

تنظیم محیط میکروبی روده مساوی شکنندگی کمتر استخوان ها

مطالعات روی موش‌ها نشان می‌دهد محیط میکروبی روده می‌تواند بر استحکام استخوان ها اثرگذار باشد. این تاثیر احتمالاً از طریق ویتامین K مشتق شده از میکروب ها و سایر مسیرها مانند اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه است. از آنجاییکه کاهش تنوع میکروبی روده و تراکم مواد معدنی استخوان در اواخر بزرگسالی و دوران یائسگی به چشم می خورد، شواهد حاکی از آن است که ارتباط احتمالی بین سلامت استخوان و میکروبیوتای روده وجود دارد. محققان دریافتند تغییر عملکرد محیط روده می‌تواند منجر به پاسخ‌های ایمنی التهابی شود که باعث رشد سلول‌های دخیل در تخریب استخوان به جای تشکیل استخوان می‌شود.

تحقیقات نشان می دهد پیروی از الگوهای غذایی خاصی که حاوی مقادیر زیادی از غذاهای گیاهی است، مانند رژیم مدیترانه ای، با کاهش خطر شکستگی مرتبط است.

دو عامل مهم برای قوی نگه داشتن استخوان ها چیست؟

علم ثابت کرده است که رژیم غذایی و ورزش دو عامل مهم برای به حداقل رساندن تحلیل استخوان ها و در نتیجه پیشگیری از پوکی استخوان هستند. پروتئین ها، کلسیم، ویتامین D و ویتامین K همگی مواد مغذی مهم برای استحکام استخوان ها به حساب می آیند.

پروتئین رژیم غذایی، چه حیوانی و چه گیاهی، تأثیر مفیدی بر سلامت استخوان دارد. با این حال، مصرف آنها در مقادیر کم به جلوگیری از تحلیل استخوان کمک نمی کند، به خصوص بعد از سن ۴۰ سالگی، زمانی که تحلیل استخوان ها شروع می شود. بنابراین مهم است که در رژیم های غذایی تراکم مواد مغذی ذکر شده حاوی مقدار کافی پروتئین، همراه با سایر مواد مغذی مهم برای استخوان ها مانند کلسیم، ویتامین D و ویتامین K وجود داشته باشد.

بهترین راه برای دستیابی به مقدار توصیه شده روزانه کلسیم، گنجاندن سه وعده روزانه محصولات لبنی (یعنی یک لیوان شیر یا نوشیدنی گیاهی غنی شده با کلسیم، دو ماست و دو تکه پنیر نیمه پخته) است. اگر گیاه خوار یا خام خوار هستید، می توانید کلسیم را در بادام، سبزیجات سبز برگ (مانند اسفناج و کلم پیچ) و مرکبات نیز پیدا کنید.

ارتباط پروبیوتیک ها با استخوان

ویتامین D به روده شما کمک می کند کلسیم را جذب کرده و آن را در غضروف ذخیره کند تا استخوان ها تشکیل شود. ترکیبی از قرارگیری در معرض نور خورشید و رژیم غذایی حاوی ویتامین D (مانند تخم مرغ، روغن ماهی، شیر و کره) بهترین راه برای بالا بردن سطح ویتامین D است.

ویتامین K به دو شکل (K1 و K2) وجود دارد. در حالی که ویتامین K1 عمدتا در سبزیجات سبز برگ یافت می شود، ویتامین K2 توسط باکتری ها تولید می شود.

ورزش دومین عنصر مهم برای ساخت استخوان های سالم است. به طور خاص، ورزش هایی مانند پیاده روی و تنیس برای پیشگیری از پوکی استخوان موثرترین هستند.

آیا پروبیوتیک ها نقشی در مراقبت از سلامت استخوان دارند؟

مطالعات  نشان می دهد میکروبیوتای روده تا حدی در سلامت استخوان نقش مهمی دارند. بر این اساس دانشمندان پیشنهاد می کنند که می توان پروبیوتیک های خاصی را در کنار کلسیم و ویتامین D به منظور جلوگیری از تحلیل استخوان ها در نظر گرفت. برخی  سویه‌های خاص پروبیوتیکی مانند باسیلوس و لاکتوباسیلوس ها، به تنهایی یا در ترکیب با سایر مواد مغذی دوستدار استخوان، مانند کلسیم، ویتامین D می‌توانند بر سلامت استخوان ها تأثیر گذار باشند.

 

محصولات لبنی تخمیر شده مانند پنیر، ماست و کفیر نیز به لطف کلسیم، پروتئین ها، پری بیوتیک ها و پروبیوتیک های موجود در آن می توانند باعث بهبود استخوان شوند.

نتیجه گیری

  • شواهد جدید حاکی از ارتباط بین میکروبیوتای روده و استخوان ها هستند.
  • رژیم غذایی و ورزش دو عامل مهم برای قوی نگه داشتن استخوان ها می باشند.
  • نشان داده شده است که سویه های خاص پروبیوتیک، به تنهایی یا در ترکیب با مواد مغذی، تراکم مواد معدنی استخوان را به میزان متوسطی بهبود می بخشند، اما مزایای آنها برای شکستگی استخوان در دراز مدت هنوز ناشناخته است.

مترجم: فاطمه زری میدانی (Fatemeh Zari Meidani)

ویراستار: مرضیه رحیم خراسانی (Mrzieh Rahim khorasani)

References

Guss JD, Horsfield MW, Fontenele FF, et al. Alterations to the gut microbiome impair bone strength and tissue material properties. J Bone Miner Res. 2017; 32(6):1343-1353. doi: 10.1002/jbmr.3114.

Guss JD, Taylor E, Rouse Z, et al. The microbial metagenome and bone tissue composition in mice with microbiome-induced reductions in bone strength. Bone. 2019; 127:146-154. doi: 10.1016/j.bone.2019.06.010.

Zaiss MM, Jones RM, Schett G, et al. The gut-bone axis: how bacterial metabolites bridge the distance. J Clin Invest. 2019; 129(8):3018-3028. doi: 10.1172/JCI128521.

Cooney OD, Nagareddy PR, Murphy AJ, et al. Healthy gut, healthy bones: targeting the gut microbiome to promote bone health. Front Endocrinol. 2020; 11:620466. doi: 10.3389/fendo.2020.620466.

Cronin O, Lanham-New SA, Corfe BM, et al. Role of the microbiome in regulating bone metabolism and susceptibility to osteoporosis. Calcif Tissue Int. 2022; 110(3):273-284. doi: 10.1007/s00223-021-00924-2.

Wallace TC. Optimizing dietary protein for lifelong bone health. A paradox unraveled. Nutrition Today. 2019; 54(3):107-115. doi: 10.1097/NT.0000000000000340.

Rizzoli R, Biver E. Are probiotics the new calcium and vitamin D for bone health? Curr Osteoporos Rep. 2020; 18(3):273-284. doi: 10.1007/s11914-020-00591-6.

نوشته‌شده در

کیفیت خواب و تاثیرات آن بر تنوع محیط میکروبی روده

خواب و تنوع میکروبیوتای روده

محققان اخیرا دریافتند ارتباط مستقیمی بین کیفیت خواب و خطر ابتلا به بیماری هایی مانند دیابت، چاقی و سرطان وجود دارد. در مطالعه جدیدی که توسط دانشمندان دانشگاه نوا در فلوریدای آمریکا انجام گرفت، مشخص شد خواب ضعیف با تنوع کمتر میکروبیوتای روده مرتبط بوده و بر سلامت کلی فرد تأثیر گذار است.

داشتن یک خواب خوب در طول شب منجر به بهبود سلامت افراد می شود در حالیکه کمبود آن اثرات مخربی بر جای می گذارد.

خواب

اثرات کمی و کیفی خواب بر تنوع میکروبی روده

در این راستا محققان آزمایشی را با ۴۰ داوطلب مرد سالم انجام دادند. از آنها خواسته شد به مدت ۳۰ روز از دستگاه مخصوصی که به شکل یک ساعت طراحی شده بود استفاده نمایند. این دستگاه به طور عینی جنبه‌های کیفی و کمی خواب افراد را با در نظر گرفتن عواملی مانند زمان خواب، زمان سپری شده در رختخواب، کل زمان خواب و تعداد دفعات بیدار شدن‌ در طول شب را مورد بررسی قرار داد. همچنین DNA شرکت کنندگان در  این مطالعه از طریق نمونه مدفوع جهت بررسی تنوع میکروبیوتای روده استخراج گردید. به طور واضح مشخص شد کمبود تنوع میکروبیوتای روده با بیماری‌هایی مانند پارکینسون، افسردگی و بیماری‌های خودایمنی مرتبط است. افرادی که خوب می‌خوابیدند میکروبیوتای روده متنوع‌تری داشتند در حالیکه افرادی که خواب بی کیفیتی داشتند با کاهش تنوع میکروبیوم روده مواجه بودند.

نتیجه گیری

چنین همبستگی قوی بین خواب و تنوع میکروبیوتای روده برای محققین بسیار چالش برانگیز است. آن ها تلاش میکنند تا دریابند که آیا تنوع میکروب های روده پایین باعث خواب ضعیف می‌شود یا خواب ضعیف منجر به کاهش تنوع میکروبیوتای روده می‌شود. پاسخ به این چالش می تواند به توسعه مداخلات بالقوه برای بهبود تنوع میکروبیوتای روده و در نتیجه کیفیت خواب و سلامت کلی منجر شود.

مترجم: راحم رحمتی (Rahem Rahmati)

ویراستار: مرضیه رحیم خراسانی (Marzieh Rahim khorasani)

 References

Smith RP, Easson C, Lyle SM, et al. Gut microbiome diversity is associated with sleep physiology in humans. PLoS ONE. 2019; doi.org/10.1371/journal.pone.0222394.

نوشته‌شده در

اثر رژیم غذایی مدیترانه ای کتوژنیک تعدیل شده در مبتلایان به اختلال شناختی

رژیم غذایی مدیترانه ای کتوژنیک تعدیل شده

مطالعات نشان می دهد محیط میکروبی روده در بیماران مبتلا به آلزایمر نسبت به افراد سالم متفاوت است. وجود نوعی باکتری و قارچ در افراد مبتلا به اختلال شناختی عامل مشخصی در بروز این بیماری می باشد. لذا رژیم غذایی مدیترانه ای کتوژنیک تعدیل شده (MMKD)  می تواند به بهبود علائم بالینی و کاهش نشانگرهای آلزایمر در مبتلایان به این اختلال کمک کند. از آنجاییکه ترکیب میکروبیوتای روده در افراد با اختلال شناختی متفاوت است، بنابراین داشتن یک محیط میکروبی مطلوب و رژیم غذایی مناسب در این بیماران توصیه می گردد.

رژیم غذایی مدیترانه ای کتوژنیک تعدیل شده

نتایج رژیم غذایی مدیترانه ای کتوژنیک تعدیل شده در مبتلایان به اختلال شناختی

محققان در مطالعه ای، ارگانیسم‌های موجود در میکروبیوم روده را در ۱۷ فرد مسن از طریق توالی یابی ژن های مورد نظر بررسی کردند . مداخله شامل تجویز یک رژیم غذایی کتوژنیک مدیترانه ای اصلاح شده یا رژیم غذایی انجمن قلب آمریکا بود. پس از ۶ هفته علائم بالینی و نشانگرهای آلزایمر در مایع مغزی نخاعی ارزیابی و با نتایج قبل از مداخله مقایسه گردید.

محقق اصلی این پژوهش مدعی است، این مطالعه نشان می‌دهد قارچ‌های منحصربه‌ فردی که با باکتری‌ها در روده بیماران مبتلا به اختلال شناختی زندگی می‌کنند را می‌توان از طریق رژیم غذایی کتوژنیک مدیترانه‌ای تعدیل کرد. استفاده از رژیم غذایی کتوژنیک می تواند قارچ های مضر روده را کم کرده و به کاهش روند پیری مرتبط با بیماری آلزایمر در مغز کمک کند. این اولین مطالعه ای است که نقش قارچ های روده را در سلامت روان، بطور واضحی آشکار می کند. امیدواریم تفکر جامعه علمی برای ایجاد درک بهتر قارچ ها در کنار توجه به باکتری های میکروبیوم روده ایجاد شود.

مترجم: سیده فاطمه سادات مدنی (Seyedeh Fatemeh Sadatmadani)

ویراستار: مرضیه رحیم خراسانی (Marzieh Rahim khorasani)

Reference

Nagpal, R., Neth, B. J., Wang, S., Mishra, S. P., Craft, S., & Yadav, H. (2020). Gut mycobiome and its interaction with diet, gut bacteria and alzheimer’s disease markers in subjects with mild cognitive impairment: A pilot study. EBioMedicine, 59, 102950.‏

 

نوشته‌شده در

استرس مادر در دوران بارداری و تاثیر آن بر میکروبیوتای روده مادر و رشد مغز جنین

استرس بارداری و مشکل عصبی جنین

محققان دانشگاه پنسیلوانیا دریافتند برخی از عوامل استرس زا در دوران بارداری می تواند منجر به تغییر میکروارگانیسم های ساکن روده شود که این امر در رشد مغز جنین اثرگذار است.

شواهد موجود در حیوانات نشان می دهد، استرس مادر در دوران بارداری می تواند بر سلامتِ روانِ جنین تأثیرگذار باشد. عوامل استرس زا در دوران بارداری می تواند رشد عادی مغز جنین، خصوصا جنین پسر را به واسطه تغییر میکروارگانیسم های ساکن روده مادر تحت تاثیر قرار دهد. به طوری که این آقایان در بزرگسالی ممکن است پاسخی غیر عادی در مقابل عوامل استرس زایی که با آنها مواجه خواهند شد، داده و چندین ناهنجاری شناختی نیز بروز دهند.

آیا استرس می تواند الگوی طبیعی میکروبیوتای روده تغییر دهد؟

در مطالعه ای، اثر استرس در بارداری روی موش های آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. موش‌های باردار در طول هفته اول در معرض انواع مختلفی از عوامل استرس‌زا که از نظر فراوانی و مدت زمان متفاوت بودند، قرار گرفتند. نتایج نشان داد، استرس می تواند الگوی طبیعی میکروبیوتای روده را در دوران بارداری مختل کند. آنالیز مدفوع این موش های مادر نشان داد ترکیب، نوع و عملکرد میکروارگانیسم های محیط میکروبی روده ی آن ها تغییر کرده است. همچنین رشد و  سلامتِ مغزِ فرزندانِ موش پسر تحت تاثیر این موضوع قرار گرفته بود.

عدم تعادل میکروبی روده مادر و اختلال در رشد مغز جنین

اختلال در میکروبیوتای روده ممکن است بر توانایی مادر در “برداشت” مواد مغذی از رژیم غذایی خود تاثیر گذاشته و در نتیجه منابع انرژی موجود برای مغز فرزندانِ در حال رشد را تغییر دهد. از آنجایی که تعداد زیادی از مواد مغذی که از رشد طبیعی جنین حمایت می‌کنند توسط مادر تهیه می‌شوند و بسیاری از آنها از جمله اسیدهای چرب زنجیره کوتاه منشأ میکروبی دارند. وجود یک تعامل صحیح بین رژیم غذایی، میکروبیوتای روده مادر و رشد بالقوه جنین یک چرخه مطلوب به حساب می آید.

نتیجه گیری

پژوهشگران در تلاش هستند تا آنچه را که درباره موش ها یافتند با انسان ها تطابق دهند. مطالعات مختلفی نشان می دهد وضعیت تغذیه مادر برای رشد مغز فرزندانش حیاتی است و می توان گفت محیط میکروبی روده مادر بر رشد مغز جنین بی تاثیر نمی باشد . در نهایت می توان گفت میکروبیوم مادر در دوران بارداری، یا در اوایل دوره پس از زایمان/شیردهی نه تنها برای رشد طبیعی نوزاد بلکه برای رشد عصبی او نیز مهم می باشد.

مترجم: مرضیه رحیم خراسانی (Marzieh Rahim khorasani)

references

Jašarević E, Howard CD, Misic AM, Beiting DP, Bale TL. Stress during pregnancy alters temporal and spatial dynamics of the maternal and offspring microbiome in a sex-specific manner. Scientific Reports. 2017; 7:44182. doi: 10.1038/srep44182

نوشته‌شده در

عوامل درون فردی و بین فردی و تنظیم ترکیب محیط میکروبی روده

intra- and inter-individual factors that modulate a healthy gut microbiota composition

دانشمندان هنوز تعریفی از اینکه میکروبیوم سالم چیست، ندارند. این مطالعه، شواهد علمی فعلی را در مورد تاثیر عوامل دخیل در تنوع ترکیب محیط میکروبی روده در یک فرد و بین افراد سالم و بیمار بررسی می کند. تعداد زیادی از بیماری‌ها با عدم تعادل محیط میکروبی روده مرتبط هستند. با این حال، دانشمندان هنوز تعریفی از اینکه یک میکروبیوم سالم واقعا چیست، ندارند.

تنوع درون فردی و بین فردی در ترکیب محیط میکروبی روده

دکتر “ماریا کریستینا مل” از ایتالیا، شواهد علمی فعلی را در مورد تاثیر عوامل دخیل در تنوع ترکیب میکروبی روده در یک فرد و بین افراد، هم از نظر سلامتی و هم بیماری بررسی می‌کند.

تعادل مناسب محیط میکروبی برای تضمین اثرات حفاظتی، ساختاری و متابولیکی باکتری‌های هم‌زیست، هم به صورت سیستمیک و هم در داخل روده، باید حفظ شود. اگرچه عملکردهای محیط میکروبی روده در بین افراد بسیار شبیه است، اما هر فرد ترکیب باکتری های هم‌زیست خاص خود را دارد.

مشخصات محیط میکروبی روده یک فرد تقریباً شبیه اثر انگشت، منحصر به فرد است. میکروبیوم روده در طول تولد، اوایل زندگی و پس از آن، ایجاد می شود. محیط میکروبی روده اشخاص می تواند بسته به نوع زایمان، سن و عوامل محیطی مانند مصرف آنتی بیوتیک متفاوت باشد. تغییرات محیط میکروبی روده در اوایل زندگی از اهمیت بالایی برخوردار است. کلونیزاسیون اولیه ممکن است تحت تأثیر عوامل متعددی باشد. سن حاملگی (زایمان زودرس یا نه)، نحوه زایمان (طبیعی یا سزارین)، نوع تغذیه (شیر مادر یا شیرخشک) و زمان از شیر گرفتن در این امر دخیل می باشند. برای نشان دادن نقش مهم رژیم غذایی در شکل دادن به محیط میکروبی روده در اوایل زندگی، ذکر تنها این مثال کافی است که قطع شیردهی، بیشتر از مصرف غذا، محرک اصلی ایجاد محیط میکروبی شبیه بزرگسالان است.محیط میکروبی روده افراد تمایل دارد در بزرگسالی ثابت بماند.

تغییرات در ترکیب محیط میکروبی روده به موارد زیر مربوط می شود

  • شاخص توده بدنی (BMI): به نظر می‌رسد تنوع محیط میکروبی روده بر اساس شاخص توده بدنی کاهش می‌یابد. BMI ممکن است پیش‌بینی‌کننده خوبی برای تغییر در تولید اسیدهای چرب زنجیره کوتاه در افراد دارای سوءتغذیه، از جمله افرادی که چاق هستند یا از بی‌اشتهایی عصبی رنج می‌برند، باشد.
  • سبک زندگی (شامل رژیم غذایی و فعالیت بدنی/ورزش)
  • قومیت و الگوهای غذایی فرهنگی
  • intra- and inter-individual factors that modulate a healthy gut microbiota composition

میکروب های روده و بیماری های دستگاه گوارش

سندرم روده تحریک پذیر، بیماریهای التهابی دستگاه گوارش (از جمله کولیت اولسراتیو و بیماری کرون)، بیماری سلیاک و سرطان کولورکتال، همگی اختلالات روده ای هستند که نقش محیط میکروبی روده در آنها به طور گسترده مورد بررسی قرار گرفته است. اگرچه یافته‌های مربوط به تغییرات باکتری‌های خاص روده در مطالعات نشان می‌دهد که عدم تعادل محیط میکروبی روده ممکن است در ایجاد بیماری دخیل باشد، در بیشتر مواقع، نمی‌توان رابطه ای علیتی بین دیس‌بیوزیس میکروبی و پاتوفیزیولوژی بیماری روده تعیین کرد. دانشمندان همچنین نشان داده اند که چگونه برخی از اختلالات متابولیک و اختلالات وابسته به سیستم عصبی مرکزی با تغییراتی در ترکیب محیط میکروبی روده، از جمله کاهش تنوع گونه ای و تغییر مسیرهای متابولیک، ایمنی و سیستم عصبی مرتبط هستند. استراتژی‌هایی با هدف دستکاری ترکیب محیط میکروبی روده برای جلوگیری از اختلالات متابولیک و عصبی امیدوارکننده هستند. با این وجود هنوز زود است توصیه کنیم که با هدف قرار دادن سیستماتیک محیط میکروبی روده، افزایش فعلی بیماری‌های خارج روده ای را کم کنیم.

مترجم: سیده زینب حسینیان (Zaynab Hoseynian)

ویراستار: نازیلا کسائیان (Nazila Kassaian)، لاله هویدا (Laleh Hoveyda)

Reference

Rinninella E, Raoul P, Cintoni M, et al. What is the healthy gut microbiota composition? A changing ecosystem across age, environment, diet, and diseases. Microorganisms. 2019; 7(1). doi: 10.3390/microorganisms7010014.